De Stichting van de Arbeid (STAR) vraagt cao-partijen om, als zij nog niet in de gelegenheid zijn geweest om de cao-bepalingen over uitzendkrachten in hun cao te heroverwegen, dit te melden aan het secretariaat van STAR. AWVN vindt dat in een cao geen bepalingen mogen staan die een onnodig beperkend effect hebben op de inzet van uitzendkrachten en onderschrijft de oproep van STAR.
Dit meldt AWVN.
Door de realisatie van de Europese Uitzendrichtlijn, moeten de lidstaten verbodsbepalingen en beperkingen in wet- en regelgeving en cao’s op de inzet van uitzendkrachten in kaart brengen. STAR heeft vorig jaar een inventarisatie gemaakt van beperkende cao-bepalingen.
Heroverwegen
STAR riep in februari cao-partijen op voor 31 oktober 2012 cao-bepalingen over uitzendkrachten te heroverwegen in het licht van de Uitzendrichtlijn. Daarbij is aan cao-partijen gevraagd de uitkomsten van de heroverweging uiterlijk op deze datum aan de STAR te melden. De stichting vraagt nu om als cao-partijen nog niet in de gelegenheid zijn geweest om de cao-bepalingen in hun cao op dit onderwerp te heroverwegen, dit te melden aan het secretariaat van de STAR.
Beperkingen
AWVN vindt dat in de cao geen bepalingen moeten worden opgenomen die een onnodig beperkend effect hebben op de inzet van uitzendkrachten. AWVN onderschrijft dan ook de oproep van de STAR. Om de beoordeling voor cao-partijen te vergemakkelijken heeft AWVN samen met de ABU een toelichting gemaakt.
AWVN en ABU: ‘Voor het komende cao-seizoen wordt verwacht dat FNV en CNV fors inzetten op het terugdringen van flexibele arbeid. Bijzondere aandacht is er daarbij voor de positie van uitzendkrachten. Vakbonden zullen proberen via de zogenaamde inleen-cao’s de inzet van uitzendkrachten te beperken. De Uitzendrichtlijn en het STAR-advies bieden argumenten om beperkende voorstellen van de vakbonden af te wijzen en bestaande afspraken ter discussie te stellen. Uitgangspunt van AWVN en de centrale werkgeversorganisaties is daarbij altijd geweest dat in de cao geen bepalingen moeten worden opgenomen die een onnodig beperkend effect hebben op de inzet van uitzendkrachten.’
