De economische crisis heeft laten zien hoe belangrijk flexibiliteit is op onze arbeidsmarkt.
Dankzij deze flexibiliteit is de werkloosheid veel minder hard opgelopen dan in eerste instantie werd verwacht. Om de arbeidsmarkt ook in de toekomst goed te laten functioneren, heeft de ABU een 10-puntenplan voor een betere arbeidsmarkt opgesteld.
Op nummer 1 staat: ‘Flex moet fatsoenlijk blijven’. Ook mensen die flexibel werken hebben recht op een bepaalde mate van bescherming. Aart van der Gaag, directeur van de ABU hierover: ‘Op het gebied van uitzendarbeid is er veel geregeld in Nederland. De afgelopen jaren hebben andere flexvormen die de werknemer nauwelijks zekerheden bieden aan belang gewonnen. We moeten proberen om ook die andere flexvormen fatsoenlijk te maken, zodat het speelveld gelijk getrokken wordt.’
Nummer 2 van het 10-puntenplan is: ‘Sluitende aanpak illegale praktijken’. Nederland telt tussen de vijf- en zesduizend malafide koppelbazen die arbeidskrachten ter beschikking stellen. De ABU heeft genoeg ideeën om deze praktijken te stoppen.
Ook een verbetering van de samenwerking tussen uitzendbureaus en publieke partijen, zoals UWV Werkbedrijf en gemeenten, acht de ABU belangrijk voor een verbetering van de arbeidsmarkt. ‘De samenwerking op de mobiliteitscentra gaat steeds beter en daar zijn we blij om,’ aldus Van der Gaag. ‘Niettemin willen we die samenwerking graag bij wet regelen: wie werkloos wordt gaat verplicht voor de claimbeoordeling naar het UWV Werkbedrijf en voor een baan naar een uitzendbureau.’
De overige punten uit het 10-puntenplan voor een betere arbeidsmarkt van de ABU zijn:
- Haal blokkade onderwijs en zorg weg
- Meer werkgelegenheid in persoonlijke dienstverlening
- Iedereen doet mee
- Zet scholing vaker in als re-integratiemiddel
- Doe landelijk wat landelijk kan
- Maak een einde aan de leeftijdshindernis
- Maar eenvoudig werk goedkoper
Bekijk de toelichtingen bij deze punten >>
3 reacties
Flex zonder zekerheid lijkt mij inherent aan elkaar. Stellen dat er meer zekerheid moet zijn voor flexwerkers vind ik na?ef. Dit is niet anders dan het wegnemen van misschien wel het belangrijkste voordeel van de flexbranche. Bovendien weten alle partijen waar ze aan beginnen bij flexwerk. het houdt kandidaten in veel gevallen (tijdelijk of gedeeltelijk) uit de WW, de opdrachtgever heeft een kracht tot ze die persoon niet meer nodig hebben en de flexbranche heeft een plaatsing.
Tevens biedt de ABU CAO voor de kandidaten ook voldoende mogelijkheden om de werkgever te verlaten voor een vaste (of andere) baan.
Punt 9 vind ik zo mogelijk nog stommer.. Eerst stellen (in de toelichting) dat ouderen aantrekkelijker gemaakt moeten worden voor opdrachtgevers om vervolgens te concluderen dat door de vergrijzing iedereen nodig is (waarmee er dus geen probleem meer is)..
Ik heb wel eens serieuzere plannen gelezen….
Advies:
– zet recruiters op de plek van
werkcoaches
– controleer werktijden van wernemers
binnen instanties
– probeer meer kandiaten te visualiseren
naar en voor werkgevers
– laat bedrijfsadviseurs van instanties
pro-actief met laptop bij werkgevers
langs gaan met kandidaten die zij in
dossier hebben
– creer een platform met werkzoekenden
die zich zelf presenteren in 1 minuut
– meer geld reserveren voor een
doelgericht project met een positief
resultaat
– werken o.b.v. no cure no pay
– leg focus op werkzoekenden vanaf 1
jaar !!! (Uitspraak Andre Timmermans)
Zelf denk ik dat instanties een inovatieslag moet maken.
Met vriedelijke groet,
Video-CV
Ik ben het voor een deel met Henk eens voor punt 9, de oudere. Buiten dat de oudere veel honkvaster zijn en minder bezig zijn met wisselen en voor een euro meer ergens anders gaan werken, zijn het enorme ervaringen die ze hebben. Jammer is het dan, dat er CAO’s zijn die bijvoorbeeld het werken in ploegen na iemand zijn 55-ste jaar mogelijk maakt om te weigeren. Hierdoor wordt je enorm beperkt omdat opdrachtgevers niet risico aan willen gaan dat ze ploegen kunnen gaan weigeren (de oudere dus ook niet aannemen daardoor)! Eens, dat de blokkade weggehaald moet worden maar laten we de beperkingen in CAO’s ed ook eens serieus gaan bekijken!