De omvang van malafiditeit in de uitzendbranche is sinds 2008 gelijk gebleven of toegenomen. Het gaat hierbij vooral om loon- en premiefraude, illegale tewerkstelling en uitbuiting van met name Poolse krachten.
Tot deze conclusie komt onderzoeksbureau Research voor Beleid in het onderzoek ‘Grenzen Stellen’ dat werd uitgevoerd in opdracht van de SNCU, de Stichting Naleving CAO Uitzendkrachten.
In 2008 schatte het onderzoeksbureau het aantal malafide bureaus op vijf- tot zesduizend, die tesamen meer dan honderdduizend, vooral Poolse, arbeiders bemiddelden. De schatting werd destijds gebaseerd op bronnen zoals de Gemeentelijke Basisadministratie,UWV en de ABU, op onderzoek van andere instituten en op een enquête onder vertegenwoordigers van uitzendvestigingen.
Hoewel in de nieuwe rapportage, die vandaag is vrijgegeven, harde data ontbreekt, trekken de onderzoekers de conclusie dat de omvang van de malafiditeit sinds 2008 gelijk is gebleven of zelfs is toegenomen. ‘De handhaving lijkt onvoldoende krachtig om een hoge perceptie van de pakkans tot gevolg te hebben. De repressieve handhaving van de Arbeidsinspectie, Belastingdienst en SNCU leidt, ondanks de goede resultaten, niet tot een hoge perceptie van de pakkans, de ‘preventieve’ controles van de inspectie-instellingen worden gezien als niet betrouwbaar’, aldus het rapport.
De economische crisis heeft volgens de onderzoekers eveneens een rol gespeeld. ‘De inzet van betrokken partijen op bestrijding van malafide praktijken is toegenomen. Dat had bij gelijkblijvende omstandigheden moeten leiden tot tot minder malafide gedrag. Door de crisis is de vraag naar goedkope arbeid en daardoor de druk op uitzendondernemingen sterk toegenomen, is het aanbod aan werkgelegenheid voor arbeidsmigranten gedaald en is het aanbod aan arbeidsmigranten in Nederland gestegen.’
Door deze factoren zijn volgens de onderzoekers bepaalde uitzendondernemingen meer geneigd de grenzen van de wet op te zoeken en te overschrijden. Ook zijn uitzendkrachten zelf minder geneigd misstanden bij de werkgever of bij andere instanties aan te kaarten.
Ook is de bestaande regelgeving niet voldoende duidelijk en sluitend. In sommige gevallen is niet duidelijk wat wel is toegestaan en wat niet, bijvoorbeeld rond internationale constructies. Andere problemen worden door de regelgeving helemaal niet aangepakt, bijvoorbeeld huisvesting en inhoudingen. Verder zijn de inlenende sectoren terughoudend in hun bijdrage aan de bestrijding van malafidepraktijken. Er worden in de CAO’s weliswaar afspraken gemaakt rond het gebruik vanNEN 4400-gecertificeerde uitzendbureaus, de naleving ervan wordt echter meestal nietgehandhaafd, waardoor er weinig resultaat wordt geboekt, aldus het rapport.
4 reacties
Het afschaffen van de vergunningen voor uitzendburau’s , is funest voor een gezonde bedrijfstak. De toestroom van nieuwkomers, die met het opzetten van een bedrijf snel veel willen verdienen, en daarna , met een goed gevulde beurs naar een warm thuisland vertrekken , is op deze wijze niet te stoppen. Nederland , open je ogen en laat je niet uitmelken door medelanders die alleen gebruik maken van het sociale stelsel, en misbruik van het fiscale stelsel.
Er is geen enkel bonafide bureau die negatief staat tegenover een vergunningstelsel, dus…….waar wachten we nog op! Uitroeien, nu!
@ Boris, volledig mee eens!
Zolang van overheidswege de bedrijfsfraude niet voldoende wordt aangepakt, kan je vergunningen uitschrijven wat je wilt, maar de misbruikers zullen blijven misbruiken.
Eenmaal frauderen (in wat voor een vorm dan ook) = niet meer actief mogen zijn in het vak. Eenmaal ondernemers duperen (bijv. door faillisement) = geen onderneming meer opstarten.
De legale uitzendbureau’s (payrollers in mijn geval) zijn de dupe van zowel de frauderende bureau’s als de wanbetalernde “klanten”.
Bonafide bureau’s hebben hun zaakjes in orde. Nu de handhaver van de wet nog.