Het checken van de inschrijving bij het SFT is niet voldoende om aan de inlenersaansprakelijkheid voor het betalen van sociale premies te ontkomen.
De gegevens wijzigen zo vaak dat de inlener meer moet doen om de betrouwbaarheid van de uitlener te controleren.
De situatie
Een uitzendbureau dat al bijna 30 jaar bestaat en meer dan vijftig vestigingen heeft, leent in 2004 op basis van een contract uitzendkrachten in van een ander uitzendbureau. Dat bureau bestaat pas sinds kort. Beide bureaus beschikken over een g-rekening. Maar de inlener heeft bij betaling van facturen geen gebruik gemaakt van de g-rekening van de uitlener. De inlener is alleen afgegaan op de inschrijving van de uitlener in het SFT-register en een eigen onderzoek naar de uitlener. De inlener heeft geen verklaring van betalingsgedrag opgevraagd.
Later bleek dat de uitlener, door een fout van het SFT, van februari 2004 tot en met 6 juli 2004 ten onrechte stond ingeschreven in het SFT-register. Uit een onderzoek van de stichting Verificatie Registratie Ondernemingen (VRO) bleek namelijk dat, mede door de economische situatie van de uitlener, belastingafdrachten niet of niet op tijd plaatsvonden. In 2004 heeft de uitlener wel maandelijks aangiften voor loon- en omzetbelasting gedaan maar deze zijn niet betaald. Hetzelfde gold voor naheffingsaanslagen. Op 29 oktober 2004 is de uitlener failliet gegaan.
De vordering
De Belastingdienst stelt de inlener aansprakelijk voor de niet betaalde naheffingsaanslagen van de uitlener, een bedrag van totaal € 24.448.
Het oordeel
Na jarenlange procedures bij diverse instanties, wijst het Hof het hoger beroep van de inlener af. De inlener kan om twee redenen niet worden gevrijwaard van de aansprakelijkheid voor de betaling van de premies en naheffingsaanslagen. Allereerst niet omdat de wet geen mogelijkheden daartoe biedt en ten tweede omdat de Staatssecretaris van Financiën die vrijwaring uitdrukkelijk heeft uitgesloten.
Wat zegt de wet?
De inlener is – naast de uitlener – ook aansprakelijk voor de betaling van loon- en omzetbelasting die de uitlener is verschuldigd voor de uitzendkrachten die hij inleent (art. 34 lid 5 Invorderingswet 1990). Die aansprakelijkheid van de inlener staat helemaal los van de aansprakelijkheid van de uitlener.
Wat zegt het Hof?
Het gerechtshof vindt dat de inlener niet zorgvuldig heeft gehandeld. Die had niet alleen mogen afgaan op de inschrijving in het register omdat die gegevens zo ontzettend vaak wijzigen. En de foutieve inschrijving bevestigt volgens het Hof ook nog eens dat je niet alleen op dat register kan en mag vertrouwen.
Daarnaast had de inlener onder meer op basis van het onderzoek dat hij naar de inlener heeft laten doen, moeten weten dat de financiële positie van de uitlener zeer fragiel was. Ook gelet op de lange ervaring van de inlener in de uitzendbranche, moest hij ermee bekend zijn dat door de ‘inbreektarieven’ die de uitlener hanteerde, de marges laag waren.
Omdat de inlener geen risicobeperkende maatregelen heeft getroffen, zoals het benutten van de g-rekening, heeft die niet de vereiste zorgvuldigheid in acht is genomen. Het is de inlener aan te rekenen dat het de relatie met de uitlener heeft voortgezet.
Stichting Financiële Toetsing
De Stichting Financiële Toetsing (SFT) speelt een belangrijke rol in deze zaak. Deze stichting beschermt inleners tegen aansprakelijkstelling voor sociale premies. De uitlener moet ingeschreven staan bij die SFT. Voor zo’n inschrijving is onder meer een verklaring van de Belastingdienst omtrent het betalingsgedrag vereist. De stichting Verificatie Registratie Ondernemingen (VRO) controleert in opdracht van SFT minimaal twee keer per jaar de ingeschreven bedrijven.
Waarde van de SFT-inschrijving
Ondanks de frequente controles van het VRO mag er niet teveel waarde gehecht worden aan de inschrijving van de inlener bij de SFT, oordeelt het hof. Na elke betaling van belastingen van de uitlener, moet de inlener een verklaring van betalingsgedrag opvragen. Zelfs als dit maandelijks is.
Bron:
LJN BP0834, Gerechtshof Arnhem
Inlenersaansprakelijkheid
Hoger beroep, 4 januari 2011
Door mr. Ingrid Kooijman
