De flexschil groeit bij de meeste bedrijven, maar een norm voor de perfecte flexschil bestaat niet. Of een kleinere of grotere flexschil gewenst is hangt van het individuele bedrijf af. Bedrijven met een grote flexschil doen er goed aan hun hr-beleid voor de flexwerker in overeenstemming te brengen met dat voor vaste krachten.
Dat blijkt uit het artikel Zoektocht naar de perfecte flexschil van Dennis Mensink in Flexmarkt die afgelopen week is verschenen.
Sjoukje Boerma, commercieel directeur bij Experis, stelt in het artikel dat flexkrachten al lang niet meer alleen voor capaciteit of ‘handjes’ wordt ingezet, maar veel meer vanwege specifieke expertise.
Goed voorbeeld daarvan is de TMS Business School in Enschede, waar slechts één op de acht medewerkers vaste kracht is. Omdat de TMS Business School maatwerk leertrajecten levert, is het veel aantrekkelijker om specialistische kennis flex in te huren als die nodig is.
Geen standaard voor flexschil
Ook uit onderzoek dat eerder deze week is gepresenteerd door De Burcht, Wetenschappelijk bureau voor de vakbeweging, bleek dat er niet een standaard bestaat voor de ideale flexschil. Ondanks omgevingsfactoren als schommelingen op de markt, bepalen bedrijven vooral zelf hoe hun flexschil eruit moet zien en welke relatie zij met hun flexwerkers onderhouden.
Vertrouwensrelatie met flexleverancier
Wel stelt Leonie Oosterwaal (ABU) in het artikel in Flexmarkt dat bedrijven met een zo grote flexschil dat hun product of dienstverlening daar afhankelijk van is, er goed aan doen hun hr-filosofie te delen met hun flexleverancier. ‘Ook al ben je officieel niet de werkgever van een flexwerker, het is verstandig dat het hr-beleid in overeenstemming is met dat van de vaste werknemers. ‘ Daarvoor moet het bedrijf overgaan van ad-hoc inhuur naar planmatige inhuur, stelt Oosterwaal. ‘Dat vergt een nauwe samenwerking en vertrouwensrelatie met de flexleverancier.’
Wet Werk en Zekerheid niet effectief
Belangrijkste aanbeveling naar aanleiding van het onderzoek van De Burcht is dat men terughoudend moet zijn met algemeen beleid dat op alle vormen van flexwerk van toepassing is. Maatregelen die flexwerk in algemene zin trachten terug te dringen – zoals de Wet Werk en Zekerheid, red. – zijn volgens de onderzoekers waarschijnlijk niet effectief.
De Burcht pleit ervoor dat sociale partners op decentraal niveau, via cao’s, afspraken maken over de gewenste omvang en vorm van de flexibele schil en de mate waarin werkgevers in flexwerkers dienen te investeren.
Lees ook: Bedrijf bepaalt zelf keuze voor flex
