Werkgevers investeren veel minder in de scholing van flexwerkers dan in de scholing van vast personeel. Dat blijkt uit onderzoek van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) van de Universiteit Maastricht. Terwijl juist medewerkers met een tijdelijke aanstelling veel meer gemotiveerd zijn om te leren.
In medewerkers met een tijdelijk contract zonder uitzicht op een vaste aanstelling steken werkgevers de minste energie als het gaat om scholing. Zij hebben 40% minder kans om scholing aangeboden te krijgen dan werknemers met een vast contract. Tijdelijk personeel dat wel uitzicht heeft op een vaste aanstelling heeft een betere kans op scholing, al is die kans nog wel 10% lager dan de opleidingsmogelijkheden voor vast personeel.
Eigen bijdrage geen drempel voor flexwerker
Het ROA-onderzoek laat zien dat tijdelijke werknemers zelf erg gemotiveerd zijn om scholing te volgen. “Werknemers in tijdelijke dienst zijn vaker bereid om een cursus te volgen als die aan hen aangeboden wordt dan werknemers die in vaste dienst zijn. Daarbij laten ze zich – in tegenstelling tot hun collega’s in vaste dienst – niet afschrikken door een eigen bijdrage in termen van geld of het in eigen tijd moeten volgen van de scholing.” ROA-directeur en hoogleraar Andries de Grip geeft aan dat flexwerkers vaker zelf de kosten betalen en ook vaker in hun eigen tijd een opleiding volgen dan vaste medewerkers. “Bovendien blijkt dat ze hiervoor vaker zelf het initiatief nemen dan hun collega’s die in vaste dienst zijn.”
Angst voor vertrek
Bedrijven bieden vooral scholing aan die uitsluitend binnen de eigen organisatie nuttig is, mogelijk uit angst dat werknemers die een andere opleiding, training of cursus volgen aantrekkelijker worden voor andere werkgevers en opstappen. “Vooral voor tijdelijke werknemers is dit slecht nieuws. De kans is immers groot dat zij binnenkort op zoek moeten naar een nieuwe baan, waardoor zij juist het meest kunnen profiteren van scholing die ook elders op de arbeidsmarkt kan worden ingezet”, aldus De Grip. Scholing gericht op vaktechnische kennis en vaardigheden wordt veruit het meest aangeboden. Het trainen van sociale en communicatievaardigheden is onder werkgevers minder populair. Scholing op het gebied van loopbaanoriëntatie en coaching scoort bij werkgevers het laagst.
Terugbetalingsregeling is een optie
ROA denkt dat een terugbetalingsregeling een oplossing kan bieden. Als de werknemer bij vroegtijdig vertrek de scholingskosten moet terugbetalen, blijken werkgevers veel meer bereid om in scholing te investeren. “Desondanks blijkt dat tijdelijke werknemers zonder uitzicht op een vaste aanstelling zelfs in dit geval nog een achterstand hebben op vaste medewerkers, ook als de laatste groep géén terugbetalingsverplichting heeft.”
Scholingsachterstand risico voor flexwerker en werkgever
De Grip vreest grote scholingsachterstanden bij flexwerkers door de magere kansen die zij krijgen: “Zeker in een snel veranderende arbeidsmarkt waar kennis snel veroudert, is het belangrijk dat de kennis en vaardigheden van iedereen up-to-date blijven.” Met een scholingsachterstand komen flexwerkers steeds moeilijker aan een vaste plek op de arbeidsmarkt. “Daardoor worden de bestaande ongelijkheden tussen vaste en tijdelijke werknemers alleen maar groter. Maar ook werkgevers lopen hierdoor een risico. Als er onvoldoende geïnvesteerd wordt in de competenties van de medewerkers in de flexibele schil, dan zal dit arbeidsaanbod voor hen ook verloren gaan.”
Uit het onderzoek blijkt dat werkgevers geen onderscheid maken tussen lager en hoger opgeleiden. Wel zijn medewerkers met een lagere opleiding minder bereid om scholing te volgen. Ook oudere werknemers hebben minder trek in een opleiding en worden daar bovendien minder in gestimuleerd door werkgevers.
