Haar IT-detacheringsbedrijf i4talent kreeg tijdens de crisis zware klappen. Maar sinds een paar jaar heeft ze de stijgende lijn weer te pakken. In een interview met Flexmarkt vertelt flexondernemer Daniëlle Kleyheeg over het overwinnen van tegenslagen, vasthouden aan principes en risico’s durven nemen.
Leren detacheren deed ze bij Qmagic, waar zij aandeelhouder was geworden. Daar stond Kleyheeg in 2005 voor de keus; “of nog een tot twee jaar blijven en een zak geld krijgen of gaan doen wat ik zelf leuk vind.” Ze koos voor het laatste. In april 2005 startte ze i4talent.
Het is dus veertien jaar geleden dat Kleyheeg i4talent oprichtte: een detacheringsbureau in de hoek van finance en control. Een vliegende start maakte ze. In vier jaar tijd groeide het bedrijf van nul naar honderdvijftig mensen. Om tijdens de crisis in 2009 van de een op de andere dag snoeihard tot stilstand te worden gebracht. Gehalveerd en met weinig vertrouwen van de omgeving, zette Kleyheeg toch door. Sinds 2012 gaat de lijn weer opwaarts. Ongeveer honderd mensen telt i4talent op dit moment, met een omzet van ruim 6,5 miljoen euro.
Zo onstuimig als ze voor de crisis groeide, dat gaat niet meer gebeuren – ook al zou de huidige markt het wel toelaten. “We doen het nu gedegen”, vertelt Kleyheeg vanuit het kantoor dat pal naast het ADO-stadion ligt, langs de snelweg aan de rand van Den Haag. “Na de crisis hebben we bewust gezegd dat we geleidelijk gaan groeien. We zetten onze stappen nu iets voorzichtiger.” Van zo’n crisis krijg je toch een knauw, zegt ze. “Ik tenminste wel. Mijn houding was altijd: mij maken ze niets. Maar ik heb er hard aan moeten trekken om het hoofd boven water te houden. Alles bij elkaar moeten schrapen om je personeel te kunnen betalen, dat is niet leuk.”
Mensen in vaste dienst
Bij i4talent neemt ze bewust mensen in vaste dienst. En ja, dan mis je een bepaalde flexibiliteit. Ze snapt dat anderen dat zeggen. “Maar aan de ander kant: je weet dat als je goede mensen aanneemt, er altijd wel werk is. En goede mensen gaan niet maanden op de bank zitten.” Je moet dus gewoon aan de voorkant streng zijn, selectief zijn aan de poort, vindt Kleyheeg. “Denk niet: ik neem iedereen aan want daar kan ik geld aan verdienen. Als je dat doet, ga je wat mij betreft tegen je eigen principes in.” Ze zegt het, ondanks dat ze de keerzijde ervan – minder flexibel zijn – aan den lijve heeft ondervonden: tijdens de crisis, in 2009, kreeg ze de helft van haar populatie terug. Drie ontslagrondes volgden. De gesprekken voerde ze zelf. “Ik vond dat ik dat verplicht was. Er is op zo’n moment maar een iemand die kan uitleggen waarom we dit deden. Het ging niet vlekkeloos, maar bij het merendeel verliep het best goed. Of je gaat met z’n allen ten onder of je gaat snijden. Als je dat goed uitlegt, snapt iedereen het.” Veel mensen om haar heen zeiden ‘joh, trek de stekker eruit – het netwerk hangt aan jou, begin over een tijdje gewoon opnieuw’. “Maar ik ben daar dan wat principiëler in. Het is mijn eer te na, dus ik heb het geen moment overwogen.” Ze had mazzel, zegt ze, dat ze iemand tegenkwam die in i4talent wilde investeren. “Puur cijfermatig was het op dat moment een domme investering. Hij heeft me echt op mijn blauwe ogen uit de brand geholpen. Anders hadden we het niet overleefd.” Die persoon zit nog steeds in het bedrijf, overigens niet meer als investeerder maar als adviseur. “En hij heeft zijn investering dubbel en dwars terugverdiend.”
Risico’s durven nemen
“Zeker in onze branche hoeft succes geen blijvend succes te zijn”, zegt Kleyheeg terugkijkend. Weten of dat wat je doet goed uitpakt, is soms van tevoren moeilijk te zeggen. “Besluiten neem ik soms ook een beetje intuïtief.” In de crisistijd is Kleyheeg zelf weer aan het roer gaan staan. Later heeft ze haar commercieel directeur naar voren geschoven. In principe bestuurt die, samen met de groeimanager – haar broertje Joris Kleyheeg – en de financieel directeur, het bedrijf. Kleyheeg noemt zichzelf CPO: Chief Pirate Officer. “It’s better to be a pirate than to join the navy, zoals Steve Jobs zei. Ik ben de piraat. Ik hou niet van de standaard dingen, dat zit in mijn dna.” Ze zegt in de fase te zijn dat ze zelf weer kan ondernemen. “Kijken naar de kansen en oplossingen, dat vind ik leuk. En als je midden in de operatie zit, heb je daar geen oog en tijd voor.”
“Ik ben iemand die risico’s durft te nemen”, zegt ze. “Niet te grote risico’s natuurlijk, maar ik zoek graag de grens op.” Haar streven is om iets meer los te laten. “Het is goed om mensen zelf dingen te laten doen en soms op hun bek te laten gaan.” Aan de andere kant heeft ze bijvoorbeeld ten opzichte van de drie in het directieteam iets meer uren op de klok staan. “Op basis van mijn ervaring zie ik soms dingen, dan denk ik: dat moeten we gewoon niet doen.” Maar ze wil niet meer altijd de tegenhanger zijn. Wat is er nodig voor dat stapje terug? “Ik denk dat we nu in de opvoedingsfase zitten en dat de directie het op een gegeven moment echt wel zelf kan.” Aan de ene kant is het een uitdaging, maar aan de andere kant: dan verzint ze wel weer iets nieuws. “Ik zal altijd in dit vakgebied blijven, maar dan ga ik gewoon wat anders doen.”
Na een studie commerciële economie studeerde Kleyheeg later ook Bedrijfseconomie aan Erasmus Universiteit. In april 2005 startte zij i4talent. In 2010 richtte ze QISS-IT op, dat ze in 2014 aan de medeoprichter verkocht. Vorig jaar is ze het label Dutch Developers begonnen. In 2018 zet TheNextWomen haar op nummer 66 van de top 100 meest succesvolle vrouwen in Nederland. Kleyheeg heeft zwarte band Koreaanse karate en doet aan autoracen. Ze woont in Haastrecht, met haar partner en twee ezels, zes honden, een geit en een varken.
Dit is een ingekorte versie van het interview dat Flexmarkt-redacteur Ellen Nap heeft gehouden met Daniëlle Kleyheeg en dat in de april-editie van Flexmarkt verschijnt. Nog geen abonnee van Flexmarkt?
