Ruim 12 jaar geleden kocht Ellen van Hierden opleider artra. Recent besloot ze om meer afstand te nemen van artra en droeg ze de dagelijkse leiding over aan haar MT. Vrijwel iedereen in de uitzendbranche kent deze kleurrijke vrouw, die niet bang is om een (mode)statement te maken. Een interview met een vrouw die iedereen het genot van werken gunt en vooroordelen uit de weg wil ruimen.
Laten we eens 12 jaar terug in de tijd gaan. Waarom kocht je destijds artra? “Ik had toen een ander trainingsbedrijf, Trecens. En artra was mijn grootste concurrent. artra was de Spa Rood van de uitzendbranche. Niemand deed de SEU-opleiding, iedereen deed ‘de artra’. Het merk was dus bekend, maar wel wat stoffig.
‘Ik ga het gewoon doen’
En hoe ging dat met het kopen van artra? “Het was 2011. Ik reed op de snelweg, op weg naar huis, toen ik gebeld werd. Of ik belangstelling had om een trainingsbureau te kopen? Ik had vrij snel door dat het om artra ging. Ik twijfelde heel even, maar dacht toen ‘dat moet ik gewoon doen.’ Dus toen ik thuiskwam zei ik tegen mijn man ‘ik ga een trainingsbureau kopen.’ Hij vroeg me ‘waarvan dan?’ Waarop ik antwoordde: ‘Dat weet ik nog niet, maar ik ga het gewoon doen.’”
Zo lean mogelijk
Wat was je grootste uitdaging nadat je artra had gekocht? “Dat was om artra weer van betekenis te laten zijn. Het merk een totaal een andere kant op te laten buigen en het personeel daarin mee te nemen. artra was een soort van gemeentelijke instelling. Niet perse commercieel. Het moest weer winstgevend worden.
De tweede uitdaging was personeel. Ik heb van de helft van het personeel afscheid genomen en alle franjes eraf geknipt. We betaalden € 10.000 per maand voor een kantoorpand. Dat contract kon ik gelukkig opzeggen, omdat het afliep. Ook allerlei systeempjes konden eruit gegooid worden. Aan de hand van alle facturen hebben we gekeken wat beëindigd kon worden of waar we op konden bezuinigen. Wat hebben we echt niet nodig? Zo snel mogelijk, zo lean mogelijk worden.”
Bijna failliet
Dan komt het flamboyante bij Ellen boven: “En toen hebben we een enorm feest gegeven. Dat was de verkiezing van de Intercedent van het Jaar. Acture was de hoofdsponsor en ook de ABU, NBBU en CTB (nu Pivoton) omarmden het initiatief. We hebben ons hier wel echt mee kunnen profileren. Het merk artra stond meteen als een huis. Maar, en dat was de keerzijde, ik ging er wel bijna failliet van. Want dat feest viel zo’n beetje gelijktijdig met de val van het kabinet in 2012. Dat tastte onmiddellijk het vertrouwen in de economie aan. Het jaar 2011 was niet super, maar ok. In 2012 zag het er neutraal uit. Maar door de val van het kabinet schoot iedereen in de stress. Dan is het zaak om rustig te blijven. Toen heb ik mijn managementfee van het jaar daarvoor teruggeboekt. Daar zijn de salarissen en het vakantiegeld van betaald. Zo kwamen we de zomer door. In het najaar trok de business weer aan. We kropen echt door het oog van de naald.”
“Toch vertelde ik in die tijd aan iedereen dat het fantastisch ging. Je wilt positiviteit uitstralen. Niemand koopt van zeikerds. Je moet te allen tijde voorkomen dat klanten zich afvragen of je het wel gaat overleven. Verder wist niemand dit ook.”
Niet de menselijke maat uit het oog verliezen
Wat is het grootste succes van artra in de afgelopen 12 jaar? “Ja, dat is toch wel de ongelofelijke groei. Dat we echt een trusted partner zijn van onze klanten en dat we worden gevraagd om mee te denken op allerlei vlakken. Klanten hebben dus heel veel vertrouwen in ons. Maar ja, wat is succes? Ik ben trots op de klanten die we hebben en op mijn team. Op de manier waarop artra georganiseerd en geautomatiseerd is. Het lukt ons iedere dag om grote uitzenders met enorme volumes optimaal te bedienen. Ik ben er trots op dat we ontzettend zijn doorgeautomatiseerd, maar nooit de menselijke maat uit het oog hebben verloren.“
In de nek hijgen
Heb je achteraf ergens spijt van? “Ik heb nooit een externe financier willen aantrekken omdat ik dan mijn zelfstandigheid kwijtraak. Misschien is dat niet slim geweest. Misschien had ik veel harder en veel sneller kunnen groeien. Maar de inmenging door een partij die alleen maar met spreadsheets in je nek loopt te hijgen, daar zag ik tegenop. Soms heb ik daar wel spijt van. Ik had het mezelf makkelijker kunnen maken, als ik in het begin een investeerder had gehad.”
“En begeleiding, op zakelijk vlak, toen ik net artra had gekocht, zou ook welkom zijn geweest. Maar daar had ik dus het geld niet voor. Dus juist toen ik het het hardste nodig had, kon ik me het niet veroorloven.”
“Ik heb ook wel een beetje spijt van de manier waarop ik in het begin marketing aanpakte. Ik dacht dat je vooral hele jonge mensen op marketing moet zetten. Die zijn het meest techsavvy, dacht ik. Ik geloofde echt dat iemand die marketing kan, echt alles kan. Maar marketing is een discipline. Net als recruitment, met heel veel verschillende facetten. Strategie bepalen, een goed verhaal schrijven of een logo ontwerpen. Dat zijn echt heel verschillende dingen. Ik heb daar mensen volledig op overvraagd. Medewerkers deden daar echt hun best op, maar ik was continu teleurgesteld. Ik had totaal geen benul van wat het eigenlijk inhoudt. Ik heb dus mensen daarin tekort gedaan. Marketeers zijn geen 1000-dingen-doekjes. Dat had ik eerder moeten beseffen.”
Vooroordelen opzij zetten
Wat drijft en dreef je om zoveel tijd te stoppen in artra? “Ik ben een heel bevlogen iemand. Als ik ergens in geloof, dan sta ik gewoon helemaal aan. Mijn grootste driver is dat ik vind dat werk voor iedereen belangrijk is en belangrijk moet zijn. Iedereen kan volwaardig deelnemen aan de maatschappij. Hoe meer je trots bent dat je je eigen centjes verdient, dat je je eigen keuzes kunt maken, met hoe meer zelfvertrouwen je in de wereld staat. Ook als je blind of gehandicapt bent kun je werken. Daar kan de uitzendbranche een hele grote rol bij spelen. Dan moeten vooroordelen opzij worden gezet. Dan moet er naar kwaliteiten gekeken worden. Ik hoop dat de mensen die wij opleiden daar een vonkje van meekrijgen en dat we ze daarin inspireren.”
Plank voor je harses
Welke eigenschappen moet iedere ondernemer hebben? “Een plank voor haar harses, tomeloze energie, overtuigd zijn van jezelf en nieuwsgierig zijn. Overigens is een plank voor je harses hebben ook een vorm van grenzeloze naïviteit. Zo herinner ik me het eerste gesprek met mijn accountant nog goed. Hij vroeg me ‘wanneer ga je winst maken?’ Die vraag begreep ik niet. ‘Nu natuurlijk, waarom ben ik anders ondernemer geworden’, antwoordde ik. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Dan ben je naïef.”
Heb je hier nog meer voorbeelden van? “Nou, als je klanten nodig hebt, moet je daar echt aan werken. Dan moet je gaan bellen, bezoeken, sleuren. Daar heb je tomeloze energie voor nodig. Maar je moet ook gêneloos klanten willen benaderen. Dat is hard werken. Ondernemen is superleuk. Kan ik iedereen aanbevelen. Maar het is gewoonweg niet voor iedereen weggelegd.”
‘Een stevige schuur’
En wat is jouw sterkste eigenschap dan? “Ik ben toch wel een beetje gek hoor. Ik ben niet zo heel bang als mensen wat van mij vinden. Vind ik wel leuk. Dat voedt ik zelfs. In die zin, die plank voor het hoofd, zeg ik wel eens: ‘Ik heb een stevige schuur daar staan’. Ik doe, zeg of draag dingen waar mensen het niet mee eens zijn. Het kan je smaak niet zijn, maar dat is niet mijn probleem. Een beetje lachen met elkaar is goed. Kijk met een smile naar je leven. Relativeer. Til niet overal te zwaar aan. Ik kan niks met al dat negatieve.”
Samen slimmer
Hoe zie jij de toekomst van artra voor je? “We zitten op een punt dat we als een malle groeien. We hebben een prachtig portfolio aan producten dat we iedere dag uitbreiden en verbeteren. We hebben ook prachtige klanten, waar we supertrots en zuinig op zijn en waar we nog veel meer voor kunnen doen. Het MT is nu aan zet. Ik ben faciliterend aan dat MT. En ik hoop dat wij een ontzettend belangrijke rol in de flexbranche blijven vervullen. Daarbij zullen we de samenwerking met andere partijen moeten blijven opzoeken. Bijvoorbeeld om alles wat er op de branche afkomt als het toelatingsstelsel er komt, op te kunnen pakken. Daarin trekken we nu al samen op met partijen als VRF advocaten, FlexKnowledge en Normec. Samen ben je slimmer.”
Interimklussen
Nu je afstand neemt van artra krijg je meer tijd en ruimte voor andere dingen. Wat ga je doen? “Koken.” “Nee”, haast Ellen te zeggen, “dat is natuurlijk een geintje. Dat is een beetje een uit de hand gelopen hobby. Ik heb met heel veel plezier in de afgelopen jaren interimklussen gedaan. Op projectmatige basis. In verschillende keukens kijken. Daar voeg ik een stukje waarde toe. Het is heel belangrijk dat je je voortdurend blijft ontwikkelen en daarmee waarde aan andere organisaties toevoegt. Ik vind het ook leuk als iets een kop en een staart heeft. Dat je iets echt afrondt. Dan kun je daar echt je tanden in zetten en dan de deur achter je dichttrekken, een resultaat achterlatend. Het grootste compliment dat ik na mijn laatste interim-opdracht kreeg: ‘Je bent de eerste interimmer die zonder ruzie hier is vertrokken.’ Prachtig compliment toch?”
De kans dat je nog ergens in de uitzendbranche opduikt is ook aanwezig? “Zeker. Maar dan niet uit naam van artra, maar op eigen titel.”
Visie op leren en ontwikkelen
Ellen heeft een duidelijke visie op leren en ontwikkelen. “Je bent nooit te oud om te leren. Je leert elke dag, van iedereen. De wereld is een grote leeromgeving. Daar moet je dan natuurlijk wel voor open staan. Je kunt echt van iedereen iets leren. Je moet met nieuwsgierigheid naar anderen kijken.” Ellen geeft een voorbeeld: “Ideologisch kijk ik niet naar Geert Wilders op. Echter, de wijze waarop hij communiceert vind ik heel erg sterk. Het is wel interessant hoe hij altijd met dezelfde bewoordingen zichzelf heel begrijpelijk maakt. Je eigen oordeel, je eigen blik op de wereld moet je niet in de weg zitten om dat te zien. Je moet met een onbevangen blik kunnen kijken om te leren.”
“Tijdens onze trainingen en opleidingen proberen we mensen heel erg ‘aan te zetten’. Dat zit verweven in de lesstof, de oefeningen, de voorbereidende opdrachten, in de feedback die ze krijgen van de trainer en andere cursisten. Steeds vanuit een positieve benadering, vanuit zelfvertrouwen.”
