Een werknemer die wordt weggestuurd wegens grensoverschrijdend gedrag beroept zich voor de rechter op ongeldigheid van het uitzendbeding, omdat dit niet schriftelijk is overeengekomen. Is het uitzendbeding inderdaad ongeldig?
Een uitleenbureau in de zorg sluit een arbeidsovereenkomst met een verzorgende. Het betreft een uitzendovereenkomst fase A. In de arbeidsovereenkomst is opgenomen dat de ABU-cao van toepassing is.
Als de opdrachtgever de opdracht na korte tijd stopzet wegens grensoverschrijdend gedrag, beëindigt de werkgever de arbeidsovereenkomst per direct. Hij beroept zich op het uitzendbeding.
Voor de rechter
De werknemer vecht dit voor de rechter aan. Volgens hem is sprake van een detacheringsovereenkomst. Een uitzendbeding is in zjin ogen alleen geldig als dit schriftelijk in de arbeidsovereenkomst is opgenomen. Bovendien afficheert het bureau zich als detacheerder in de zorg.
De rechter oordeelt dat het uitzendbeding wél geldig is. Een verwijzing naar de ABU-cao is daarvoor voldoende. Daarin is namelijk opgenomen dat de werknemer in fase A altijd werkzaam is op basis van een uitzendovereenkomst met uitzendbeding, tenzij uitdrukkelijk en schriftelijk bij de uitzendovereenkomst is overeengekomen dat het uitzendbeding niet van toepassing is.
Schriftelijkheidsvereiste
De rechter volgt hierin een eerdere zaak waarin de Hoge Raad zich uitsprak over de geldigheid van een uitzendbeding in de NBBU-cao. Daaruit valt te herleiden dat een uitzendbeding geldig is als dit in een algemeen verbindend verklaarde cao is opgenomen. Door naar de cao te verwijzen in de arbeidsovereenkomst heeft het bureau voldaan aan het ‘schriftelijkheidsvereiste’.
Rechtbank Rotterdam, 28 juni 2023
