Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat Randstad werd opgericht. Een mooi moment om eens een kijkje te nemen in de geschiedenis van Nederlands grootste uitzendbureau.
We doen dit aan de hand van verschillende reclame-uitingen die Randstad door de jaren heen naar buiten heeft gebracht.
Op 29 september 1960 openen Frits Goldschmeding en Ger Daleboudt Uitzendbureau Amstelveen. Vanaf het eerste moment wordt er reclame voor het uitzendbureau gemaakt. Zodra het idee om een uitzendbureau te starten ontstond, werd er met behulp van een oude typmachine een folder gemaakt. De dag daarna werd deze gestencild op de universiteit en brachten Goldschmeding en Daleboudt de folders op de fiets rond bij bedrijven. Met succes, want binnen twee dagen belt de eerste opdrachtgever.
In 1963 breidt Uitzendbureau Amstelveen uit en krijgt vestigingen in Leiden en Rotterdam. Met deze uitbreiding is ook een naamswijziging nodig, omdat Uitzendbureau Amstelveen wel ‘curieus klinkt’ in Leiden en Rotterdam. Er wordt gekozen voor de naam Randstad Uitzendbureau, omdat de Randstad (het stedelijke gebied rondom het Groene Hart) wel het maximale verspreidingsgebied zal zijn van de uitzender.
In 1965 gaat Randstad Uitzendbureau voor het eerst samenwerken met een reclamebureau. Reclamebureau Nijgh & Van Ditmar bedenkt de slogan: “Randstad – voor de inspringkracht die eruit springt”, welke terugkomt in de prijslijsten, de folders en de etalages van de vestigingen.
In deze eerste jaren zien we dat de reclame-uitingen vooral laten zien wat Randstad doet. Er zijn enveloppen en telefoons zichtbaar in de uitingen, welke tonen dat Randstad een bureau is dat administratief personeel uitzend.
Halverwege de jaren zestig staat het uitzenden in een slecht daglicht. Uitzendbureaus worden geassocieerd met koppelbazerij en er zijn veel malafide bemiddelaars. Goldschmeding wil zich hiervan onderscheiden en wil dat iedereen weet dat Randstad een bonafide bedrijf is. De eerste stap is een lidmaatschap bij de ABU in 1964. Goldschmeding vindt dit echter niet genoeg en besluit dat de gehele huisstijl, inclusief het logo, van Randstad anders moet. Het oude logo leek te veel op dat van concurrenten met typmachines, pennen en wereldbollen. In 1967 wordt de nieuwe huisstijl met een nieuw logo ingevoerd, dat volgens Randstad zakelijkheid, betrouwbaarheid en exactheid uitstraalt.
Met de verandering van de huisstijl zien we ook een nieuw perspectief in de reclame-uitingen. De uitingen verbeelden niet meer letterlijk wat Randstad doet, maar dragen een andere boodschap uit. Zo is de boodschap van dit affiche dat een flexwerker van Randstad alleen het beste verdient.
Begin van de jaren tachtig is er een recessie die goed voelbaar is in de uitzendbranche. Halverwege 1982 ziet Goldschmeding aan de cijfers dat de economie op korte termijn weer zou kunnen gaan herstellen. Hij spoort intercedenten aan om weer mensen aan te nemen en legt het werk van de intercedent nog eens goed uit. Hij had namelijk gemerkt dat veel intercedenten slordig waren met de broodnodige basishandelingen. “Fixeer niet meer alleen op de kosten, maar bezoek als intercedent zoveel mogelijk klanten” is de boodschap. In de reclame-uitingen van die tijd zien we de intercedente ook centraal staan. In 1984 is Jane het gezicht van Randstad, zij wordt in 1988 opgevolgd door Joanna.
In de jaren negentig neemt de internationalisering van Randstad een grote vlucht. Door de internationalisering van het bedrijf verschijnen affiches steeds vaker in meerdere talen. Ook wordt er gestart met sponsoring. In 1996 sponsort de uitzender de Olympische Spelen in Atlanta. Op die manier wil Randstad internationale bekendheid geven aan haar merk.
Na de Olympische Sspelen in Atlanta is Randstad ook in de eenentwintigste eeuw nauw betrokken gebleven bij sport en sporters. Zo levert het bedrijf personeel voor het Holland Heineken House tijdens de Olympische Spelen, is zij partner van NOC*NSF en sponsort zij individuele sporters zoals tennisster Michaëlla Krajicek en kanovaarder Robert Bouten.
