Werkweigering geen reden voor ontslag op staande voet

0

Een postbode die weigert post te bezorgen en na een kwartier alweer terugkomt op die weigering, is ten onrechte op staande voet ontslagen. Van de kantonrechter mag hij weer aan het werk.

De situatie

Een 55-jarige werknemer werkt als postbode bij TNT. In december wordt in het werkoverleg gemeld dat door de kerstdrukte de post later dan gebruikelijk zal worden aangeleverd en dat de postbezorgers daar rekening mee moeten houden. De werknemer was niet aanwezig bij dit overleg maar krijgt wel een schriftelijk verslag. Op 9 december weigert de postbode de post te bezorgen omdat die om 12.40 uur nog steeds niet is aangeleverd. Meteen na de weigering voert hij een telefoongesprek met de vestigingsmanager. Hij houdt zijn werkweigering vol en de vestigingsmanager schorst hem. Een kwartier later komt de werknemer op zijn werkweigering terug. Hij laat de vestigingsmanager weten dat hij alsnog de post wil bezorgen. Maar dat wordt hem niet toegestaan.

Op 10 december geeft de werknemer, op verzoek van de werkgever, schriftelijk een verklaring voor zijn werkweigering. Op 15 december wordt hij op staande voet ontslagen. TNT vindt dat de potbode ernstig te kort is geschoten in zijn plichten als goed werknemer door 2 keer werk te weigeren. Daarbij speelt ook mee dat het incident plaatsvond in de drukke kerstperiode.

De vordering

De werknemer vindt het ontslag onterecht en wil weer aan het werk. Hij heeft schriftelijk tegen het ontslag geprotesteerd en vordert nu in kort geding onder meer wedertewerkstelling en betaling van zijn loon vanaf de ontslagdatum.

Het oordeel

De kortgedingrechter oordeelt dat de werkweigering, gezien de omstandigheden, geen reden is voor ontslag op staande voet: “Ontslag op staande voet is een vergaande maatregel met een diffamerende werking”. De belangen van TNT, onder andere een correcte postbezorging, moeten in dit geval wijken voor die van de werknemer. Dat van de terugkeer van de medewerker een verkeerd signaal uit gaat, heeft de kantonrechter meegewogen. De kantonrechter overweegt dat de werknemer zich binnen een kwartier heeft bedacht en de post alsnog wilde rondbrengen. Er is dus geen sprake van een “hardnekkige werkweigering”, zoals TNT heeft gesteld. Daarnaast heeft de werknemer nooit eerder werk geweigerd of iets gedaan dat is in strijd was met goed werknemerschap en heeft hij met zijn 55 jaar en zijn gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid een slechte arbeidsmarktpositie. De kantonrechter wijst de vorderingen van de werknemer toe.

 

Bron:
LJN BM0295, Kantonrechter Zaandam
Werkweigering, Kort geding
30 maart 2010

Door mr. Ingrid Kooijman
 

Over Auteur

Reageer