De gevolgen van het beëindigen van een uitzendovereenkomst. Een uitzendovereenkomst in fase B is rechtsgeldig geëindigd door verloop van de tijd.
De feiten
Een uitzendkracht heeft als lasser steeds bij dezelfde opdrachtgever gewerkt, eerst via het uitzendbureau, later via het tot de holding behorende detacheringsbureau. Een en ander is gebeurd op grond van de fasesystematiek. Wegens faillissement van het detacheringsbureau is het dienstverband opgezegd. De uitzendkracht is bij de opdrachtgever werkzaam gebleven, en ontving zijn loon van het eerste uitzendbureau. Deze uitzendrelatie is aanvankelijk niet schriftelijk vastgelegd. Later is alsnog een fase A-uitzendovereenkomst aan de uitzendkracht aangeboden, voor de resterende periode van fase A. De uitzendkracht heeft deze overeenkomst ondertekend, maar stelde later dat sprake was van een uitzendovereenkomst voor onbepaalde tijd. Tussen partijen is deze kwestie afgedaan met een vaststellingsovereenkomst en een betaling van € 1500. Nadien zijn met de uitzendkrachten nog drie fase B-uitzendovereenkomsten gesloten. Na het einde van de laatste overeenkomst claimde de uitzendkracht opnieuw een vast dienstverband.
De beslissing
De kantonrechter stelde vast dat de eerste discussie over een uitzendovereenkomst voor onbepaalde tijd is geëindigd met de overeenstemming tussen partijen. Daarbij is overeengekomen dat geen sprake was van de overeenkomst voor onbepaalde tijd. Nadien heeft de uitzendkracht nog driemaal ingestemd met een fase B-uitzendovereenkomst. In de cao voor uitzendkrachten is het reguliere arbeidsrecht buiten toepassing verklaard op het punt van de toegestane hoeveelheid tijdelijke uitzendovereenkomst. Daarnaast is bepaald dat een uitzendovereenkomst voor onbepaalde tijd alleen tot stand komt als het aantal van acht tijdelijke uitzendovereenkomsten binnen twee jaar is verstreken, dan wel als expliciet een uitzendovereenkomst voor onbepaalde tijd is overeengekomen. Van een uitzendovereenkomst voor onbepaalde tijd is derhalve geen sprake.
Kantonrechter Amersfoort 3 november 2006, Jurisprudentie Arbeidsrecht 2007, nr. 2
Bron: mr. J.M. Caro, Advocatenkantoor Werk & Wet
