Binnen een vaste arbeidsovereenkomst worden tijdelijke afspraken gemaakt over urenuitbreiding. Na verloop van tijd ontstaat daaruit een vast recht.
De feiten
Een werkneemster met een dienstverband voor onbepaalde tijd werkt 34 uren per week. Op haar verzoek wordt de arbeidsomvang naar 24 uren teruggebracht. Later spreken werkgever en werkneemster af dat zij gedurende een bepaalde tijd weer 34 uren gaat werken. Deze afspraak wordt aansluitend nog drie maal gemaakt. Dan wordt de werkneemster ziek en betaalt de werkgever 24 uur salaris door. Na herstel gaat zij 24 uren werken en vordert betaling van de 10 resterende uren.
De beslissing
De rechter is van oordeel dat de afzonderlijke overeenkomsten tot tijdelijke uitbreiding van uren beschouwd moeten worden als arbeidsovereenkomsten in de zin van artikel 7:668a BW. Na een periode van drie jaar, of na afl oop van de derde overeenkomst voor bepaalde tijd ontstaan afspraken voor onbepaalde tijd. Dat geldt ook met betrekking tot de tijdelijke uitbreiding van uren.
Commentaar
Het maken van afspraken over tijdelijke urenuitbreiding is niet zo vrijblijvend als het lijkt. Bij herhaling van die afspraken kan een vaste aanspraak ontstaan.
Kantonrechter Zwolle 2 maart 2009, Jurisprudentie Arbeidsrecht 2009, nr. 102
