Uitzendkracht werkt 13 jaar voor één inlener – geen misbruik

Wel 13 jaar lang werkte een uitzendkracht bij dezelfde inlener. De rechter oordeelde dat deze uitzendperiode weliswaar lang is, maar voldoende is gerechtvaardigd om nog als ‘tijdelijk’ te worden aangemerkt. Marita Hoogeveen (Köster Advocaten) legt uit hoe dat precies zit.

De feiten

Een uitzendkracht is van 2003 tot 2006 en daarna vanaf 2009 onafgebroken te werk gesteld als productiemedewerker bij Upfield. Upfield sluit haar fabriek in 2022 en komt met CNV en FNV een sociaal plan overeen. De uitzendkracht, bijgestaan door FNV, claimt bij de rechter een arbeidsovereenkomst met inlener Upfield, waardoor ook hij onder het sociaal plan zou vallen. Volgens de uitzendkracht is een periode van 13 jaar bij dezelfde inlener niet ‘tijdelijk’ en is sprake van misbruik in de zin van de Uitzendrichtlijn.

De uitspraak

De kantonrechter stelt voorop dat de Nederlandse wet geen maximale duur van inlening bij dezelfde inlener kent. En dat de Uitzendrichtlijn hier ook niet toe verplicht. Een aaneengesloten inleenperiode van dertien jaar bij dezelfde inlener is weliswaar lang, maar dat is op zichzelf nog geen misbruik. Het uitzendbureau handelde ook nog steeds als werkgever: het uitzendbureau betaalde de leegloopuren, besliste over loonsverhogingen, begeleidde bij re-integratie en droeg de kosten van opleiding. Upfield heeft als productiebedrijf een gerechtvaardigd belang bij een flexibele schil. De uitzendkracht had geen vaste plek aan de lijn, maar werd flexibel binnen Upfield ingezet. Hij had daarbij, anders dan de werknemers van Upfield, geen lijnverantwoordelijkheid. In 2019 had de uitzendkracht gesolliciteerd bij Upfield naar de functie van operator. Omdat Upfield een jaarcontract bood, heeft de uitzendkracht gekozen voor de zekerheid van het fase C-contract bij het uitzendbureau. Het was dus zijn keuze om in dienst te blijven van de uitzendonderneming, terwijl Upfield hem aanbod bij haar in dienst te treden. Er is in deze omstandigheden gebruik gemaakt van opvolgende uitzendovereenkomsten, geen misbruik. Van een schijnconstructie of het doelbewust omzeilen van werknemersbescherming is geen sprake, aldus de kantonrechter. De kantonrechter oordeelt dat tussen de uitzendkracht en Upfield geen arbeidsovereenkomst bestaat. De uitzendkracht blijft in dienst van het uitzendbureau en kan dus geen aanspraak maken op de vergoedingen uit het sociaal plan.

Lees de uitspraak: Rechtbank Rotterdam 12 december 2022, ECLI:NL:RBROT:2022:11010

Commentaar:

Het Europese Hof heeft in twee arresten uit 2020 en 2022 benadrukt dat lidstaten niet verplicht zijn een maximumduur van uitzenden (naar één inlener) vast te stellen. Wel volgt uit de Uitzendrichtlijn dat uitzenden het oogmerk van tijdelijkheid behoort te hebben. Daarbij moet er uitzicht (lees: de mogelijkheid) bestaan op terbeschikkingstelling elders. De rechter mag toetsen of in een concreet geval misbruik wordt gemaakt van de Uitzendrichtlijn en beschermt zo de werknemer. Dat is precies de rol die de Rechtbank Rotterdam hier vervult. Een aaneengesloten inleenperiode van 13 jaar is lang en kán wijzen op misbruik. Dat hoeft het niet te zijn, als er een voldoende objectieve verklaring kan worden gegeven voor het achtereenvolgens inlenen. Die verklaring vond de kantonrechter in de hierboven omschreven feiten en omstandigheden, zodat geen misbruik is gemaakt van de uitzendverhouding. De werknemer kreeg al de bescherming waar hij recht op had, in de vorm van het contract onbepaalde tijd in dienst van het uitzendbureau.

Lees ook: Europees Hof: achtereenvolgende opdrachten kan misbruik zijn

Deze bijdrage van Marita Hoogeveen Köster Advocaten wordt ook gepubliceerd in de maart-editie van Flexmarkt magazine. Alleen abonnees van Flexmarkt pro hebben toegang tot de digitale versie van Flexmarkt magazine.