Waarom zijn payrollwerkgevers verplicht om in spoor 1 van de re-integratie de payrollkracht bij andere inleners te laten re-integreren? Dat staat haaks op alle payrollprincipes. Bijna een jaar na de inwerkingtreding van de Wab is het nu echt tijd de Werkwijzer Poortwachter in lijn te brengen met de ‘nieuwe’ regels rondom payrolling.
Dat Hendarin Mouselli (VRF Advocaten) in haar column voor Flexmarkt.
‘Je kunt payrollbedrijven verplichten om payrollkrachten gelijk te behandelen en te belonen, maar dan moet je dat als overheid ook doen. De vraag naar recht vereist een gevoel van een plicht. De rule of law maakt immers onderdeel uit van onze rechtsstaat. Dat houdt in dat ook de overheid zich aan de wet moet houden.
Als een payrollkracht ziek wordt en daardoor arbeidsongeschikt raakt, zijn de werkgever en de payrollkracht samen verantwoordelijk voor de re-integratie. In de eerste fase van de reintegratie, ook wel Spoor 1 genaamd, ligt de focus op het zoeken naar re-integratiemogelijkheden binnen de organisatie van de werkgever. In de tweede fase, Spoor 2, wordt gekeken naar passend werk buiten de organisatie. De Werkwijzer Poortwachter schrijft voor wat Spoor 1 inhoudt. Namelijk alle activiteiten gericht op werkhervatting binnen de eigen organisatie.
So far so good. Onder het kopje ‘Detachering en payroll’ lezen we echter iets heel merkwaardigs. In de eerste plaats wordt payrolling in één adem genoemd met detachering. In de tweede plaats is de formeel werkgever weliswaar verantwoordelijk voor loondoorbetaling bij ziekte en re-integratie. Maar in Spoor 1 wordt opeens gesproken over ‘begeleiding van werk bij de oorspronkelijke inlener, werk bij een andere inlener of werk bij de detacheerder of de payroller zelf’. Bij het lezen van deze tekst ontstaat bij mij een ‘Wabontsluiting’. Hier gaat iets niet goed.
Met dank aan de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) is geregeld dat de payrollkracht exclusief ter beschikking wordt gesteld aan de inlener. En dat de payrollonderneming geen allocatieve functie op de arbeidsmarkt vervult. Waarom worden payrollwerkgevers dan toch verplicht om in Spoor 1 van de re-integratie de payrollkracht bij andere inleners te laten re-integreren? Naar mijn mening staat dat haaks op alle payrollprincipes. De handelswijze van de overheid druist zelfs in tegen de geest en de strekking van de payrollwetgeving. Naast het feit dat in Spoor 1 werknemers werkzaam in gelijke of gelijkwaardige functie in dienst van de inlener ook niet bij andere bedrijven moeten worden gere-integreerd. Bijna een jaar ná de inwerkingtreding van de Wab is het nu echt tijd de Werkwijzer Poortwachter in lijn te brengen met de ‘nieuwe’ regels rondom payrolling. Zoveel tijd hadden payrollondernemingen immers ook niet om aan de Wab te voldoen.
Wees wat meer toegeeflijk! Payrolling is geschapen uit een kromme rib, men kon haar niet geheel recht maken. Wilt ge haar buigen, dan breekt ze. Tegen de mensen die payrolling liever zien gaan dan komen, zeg ik dan ook: mensen die graag water drinken, hebben daarmee nog niet het recht het drinken van alcohol aan anderen te verbieden. Ik hef in ieder geval het glas op alle payrollbedrijven en payrollkrachten met de toost ‘laat payrolling in 2021 voor gezonde bedrijfsuitbreiding zorgen!’
Dit is een bijdrage van Hendarin Mouselli (VRF Advocaten).
