‘Arbeidsrecht in identiteitscrisis’

Het arbeidsrecht verkeert in een ‘identiteitscrisis’ en wel in de Wet allocatie arbeid door intermediairs (Waadi). Want hoe zit dat nou met de Intra-concern terbeschikkingstelling die sinds de komst van de WAB geldt? Hendarin Mouselli (VRF Advocaten) legt in haar column voor Flexmarkt de vinger op de zere plek.

‘De Nederlandse vader der terbeschikkingstellingen is toch wel de Waadi. Vadertje Waadi heeft een dochter, genaamd ‘Terbeschikkingstelling’. Op haar is het loonverhoudingsvoorschrift uit artikel 8 van toepassing. Daarnaast heeft hij ook een zoon die ‘Payrolling’ heet en waarop de gelijke behandeling ex artikel 8a van toepassing is.
Sinds de inwerkingtreding van de Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) per 1 januari 2020, is vadertje Waadi de gelukkige ouder van nog een kind, ‘Intra-concern terbeschikkingstelling’ genaamd. ‘Intra-concern terbeschikkingstelling’ verkeert echter momenteel in een identiteitscrisis. Dat is vrij vroeg zou je zeggen, maar je kunt er maar op tijd mee beginnen. Het probleem is dat Intra-concern terbeschikkingstelling niet wordt gezien als terbeschikkingstelling, maar ook niet als payrolling. Het liefst loopt dit kind net als grote zus rond in jurkjes, maar vadertje Waadi verplicht haar om rond te lopen in mannenbroeken. Resultaat? Identiteitscrisis. Wie is Intraconcern terbeschikkingstelling nu echt? Handelt vadertje Waadi wel juist? Ik denk van niet.

Uit de parlementaire geschiedenis van de Wab blijkt dat bij Intra-concern terbeschikkingstelling anders dan bij terbeschikkingstelling de eis geldt dat er sprake moet zijn van bedrijfsmatige terbeschikkingstelling.
Om het lekker eenvoudig te maken liet minister Koolmees op vragen van mijn kantoor weten dat hij niet had bedoeld alle vormen van intra-concern terbeschikkingstelling onder Intra-concern terbeschikkingstelling te laten vallen. Wanneer sprake is van Intra-concern terbeschikkingstelling in het kader van de uitoefening van beroep of bedrijf, is de gelijke behandeling bij payrolling ex artikel 8a Waadi van toepassing. Is dat niet het geval, dan zou je naar mijn mening met het antwoord van Koolmees kunnen zeggen dat de gelijke behandeling bij payrolling niet geldt.
De rechtvaardiging voor het van toepassing verklaren van artikel 8a op Intra-concern terbeschikkingstelling wordt door vader Waadi gevonden in het algemeen belang. Intra-concern terbeschikkingstelling zou volgens hem namelijk een vorm van terbeschikkingstelling zijn, waarbij geen allocatiefunctie aanwezig is. Ja, je leest het goed: er wordt dus volgens vadertje Waadi geen vraag en aanbod bij elkaar gebracht. Dit is een motivering die niet overtuigt. Ik heb mij rot gezocht in de Uitzendrichtlijn, maar ook daarin vind ik geen grondslag. In veel gevallen kan namelijk wel degelijk ook in concernverband vraag en aanbod bij elkaar worden gebracht. Deze ondernemingen vervullen dan wel degelijk een allocatieve functie.

Waarom zou het in een dergelijk geval gerechtvaardigd zijn de gelijke behandeling bij payrolling van toepassing te verklaren? Ik zie geen grondslag. Er wordt een beperking aangebracht op uitzendwerk, die niet te verantwoorden is. In tijden van crisis heeft men helaas slechts oog voor overtuigingen: de deugden tellen niet. Hopelijk heeft het nieuwe kabinet wel aandacht voor de deugden!’

Deze column is gepubliceerd in de september-editie van Flexmarkt. Abonnees van Flexmarkt pro kunnen het magazine ook digitaal lezen.