‘2019 jaar van de diffuse grenzen tussen uitzenden en payroll.’

De Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) zal er in de praktijk toe kunnen leiden dat achteraf een uitzendovereenkomst opeens worden beoordeeld als payrollovereenkomst. Met alle gevolgen van dien. “2019 wordt het jaar van de diffuse grenzen tussen uitzenden en payroll.”

Dat stelt Maarten Tanja (Köster Advocaten) in een interview met Flexmarkt.

Tanja vindt het onbegrijpelijk dat minister Koolmees (Economische Zaken) de WAB ongewijzigd wil doorzetten. “De Raad van State heeft de plannen voor payroll in de WAB met de grond gelijk gemaakt, maar de politiek lijkt daar ongevoelig voor.”

Wet raakt ook reguliere uitzenden

Grootste kritiekpunt van Tanja is de onduidelijkheid die er in de praktijk zal ontstaan. De wet lijkt een duidelijke grens aan te brengen tussen uitzenden en payroll, bijvoorbeeld door aanscherping van de begrippen voor allocatiefunctie en exclusiviteit, maar zal in de praktijk niet zo duidelijk zijn, vreest hij. “Het blijft een systeem van indicaties, plussen en minnen. Het vaststellen wat wel en niet mag blijft lastig en er is geen zekerheid vooraf.” Die indicatie kan bijvoorbeeld zijn ‘is er de afgelopen tijd sprake van exclusieve plaatsing geweest?’ Daarmee wordt ook het reguliere uitzenden geraakt. Denk bijvoorbeeld aan een uitzendkracht die lange tijd bij een opdrachtgever werkt omdat hij het heel goed doet. Met de nieuwe regels kan achteraf de uitzendovereenkomst opeens worden beoordeeld als payrollovereenkomst, legt Tanja uit.

Grote gevolgen

Dat kan gevolgen hebben. Want dan moet met terugwerkende kracht de arbeidsvoorwaarden worden aangepast en is de flexibiliteit weg omdat het fasesysteem niet meer geldt. Zeer ongewenst en niet nodig, stelt Tanja. “Het gaat er bij mij niet in dat er geen wetgeving mogelijk is waarbij van tevoren duidelijk is of ergens sprake is van een payrollverhouding of niet. Wij hebben daar duidelijke alternatieven voor aangedragen.”
De juridische onduidelijkheid over payroll kan kwalijke gevolgen krijgen op de arbeidsmarkt, waarschuwt Tanja. “Er zullen tal van ontwijkende, alternatieve vormen van payroll ontstaan. Dit heeft een uitdijend effect en zal zich als een olievlek verspreiden. Hierdoor ontstaat een nog grotere breuk tussen gereguleerd en ongereguleerde flexvormen.”

‘Uitzenden van de jaren ’80’

De politiek zou uitzend- en goed gereguleerde payroll meer met rust moeten laten, vindt Tanja. “Het lijkt wel of Den Haag terug wil naar alleen uitzenden voor ‘ziek en piek’, maar dat is uitzenden van de jaren ’80. Dat past niet meer bij de huidige arbeidsmarkt. Niet bij de moderne uitzendkracht en niet bij bedrijven die nu eenmaal behoefte hebben aan een flexibele schil. Dat is echt een stap achteruit.”

Dit is een bewerkte, beknopte versie van het artikel ‘Flex by choice of flex by force’ dat in het eerste nummer van dit jaar in Flexmarkt zal verschijnen.