Ook de Hoge Raad vindt dat een werkgever een slapend dienstverband moet beëindigen als een werknemer daarom vraagt. Conclusie: deze constructie om het betalen van transitievergoeding te ontlopen is juridisch niet toelaatbaar.
Dat blijkt het antwoord dat De Hoge Raad vandaag heeft gegeven op prejudiciële vragen van de rechtbank Limburg over de toelaatbaarheid van ‘slapende dienstverbanden’.
Wat is een slapend dienstverband?
Een ‘slapend dienstverband’ is een dienstverband waarbij een langdurig arbeidsongeschikte werknemer thuis zit en geen loon meer krijgt, maar door de werkgever toch in dienst wordt gehouden met als (enige) reden dat daardoor de wettelijke transitievergoeding niet hoeft te worden betaald. Deze wettelijke transitievergoeding is de ontslagvergoeding waarop een werknemer recht heeft als hij ontslagen wordt na een dienstverband van 2 jaar of langer.
De zaak
De rechtbank Limburg zit met een zaak in haar maag. Een werknemer die sinds een aantal jaren met ernstige rugklachten thuis zit, na tientallen jaren lichamelijk zwaar werk te hebben verricht, wordt door zijn werkgever in een ‘slapend dienstverband’ gehouden. De werknemer eist van zijn werkgever schadevergoeding, omdat de werkgever niet bereid is om het ‘slapende dienstverband’ te beëindigen, onder betaling van de wettelijke transitievergoeding.
Rechter vraagt om advies
De rechter in Limburg weet niet goed wat hij met deze zaak aan moet. De vraag is of, en zo ja onder welke omstandigheden, een werkgever als ‘goed werkgever’ akkoord moet gaan met het voorstel van een langdurig arbeidsongeschikte werknemer tot beëindiging van het ‘slapende dienstverband’, onder betaling van een transitievergoeding?
De rechtbank in Limburg heeft daarom in haar vonnis van 10 april dit jaar zogenoemde prejudiciële vragen gesteld. Op 18 september heeft advocaat-generaal Ruth De Bock haar advies aan de Hoge Raad gegeven. Zijn conclusie: een werkgever is in beginsel verplicht om op verzoek van een langdurig arbeidsongeschikte werknemer, een ‘slapend dienstverband’ te beëindigen onder betaling van de wettelijke transitievergoeding. De Hoge Raad heeft nu dus dit advies overgenomen.
Uitspraak Hoge Raad
De Hoge Raad oordeelt dus in lijn met het advies van de advocaat-generaal. Omdat er een wet is waarin is geregeld dat werkgevers door het UWV worden gecompenseerd voor betaling van de transitievergoeding aan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer (Wet compensatie transitievergoeding), gaat het argument dat een werkgever op hoge kosten wordt gejaagd, niet meer op.
Goed werkgeverschap
Bovendien is duidelijk dat de wetgever af wil van de ‘slapende dienstverbanden’. Op grond daarvan brengt de eis van ‘goed werkgeverschap’ mee dat een werkgever een werknemer niet in een ‘slapend dienstverband’ mag houden, om de betaling van de transitievergoeding te ontlopen. Op de werkgever rust dus de verplichting om, op verzoek van de arbeidsongeschikte werknemer, het ‘slapende dienstverband’ te beëindigen, met betaling van een bedrag ter hoogte van de wettelijke transitievergoeding.
Dit kan anders zijn als de werkgever gerechtvaardigde belangen heeft om de arbeidsongeschikte werknemer toch in dienst te houden, bijvoorbeeld als er een reëel uitzicht is op re-integratie.
Gevolgen uitspraak
De rechtbank Limburg zal de zaak nu voortzetten en in haar uitspraak rekening houden met de antwoorden van de Hoge Raad. Ook andere rechters die in vergelijkbare zaken moeten beslissen, zullen de antwoorden van de Hoge Raad erbij betrekken.
In de praktijk zal het er dus waarschijnlijk op neerkomen dat de rechter slapende dienstverbanden over het algemeen juridisch dus niet toelaatbaar vindt. Als werkgever kunt u er dus vanuit gaan dat het aanhouden van een slapend dienstverband voor de rechter geen stand houden.
Bron: rechtspraak.nl
Lees ook: Werkgever is verplicht ‘slapend dienstverband’ te beëindigen
