Een werknemer met een privé-noodzaak heeft belang bij werken op bepaalde tijden.
De feiten
Een werknemer heeft tijdens een geruime periode van ouderschapsverlof (meer dan drie jaar) in een afwijkend rooster gewerkt in verband met de privé-situatie. De werknemer verzoekt om na afloop van het ouderschapsverlof in deeltijd te werken met dezelfde roosterafwijking. De werkgever wil de urenvermindering wel toekennen, maar niet de gewenste spreiding van de uren omdat de afwijking van het ploegenrooster als onwenselijk wordt beschouwd. Via de rechter probeerde de werknemer in een kort geding alsnog de werkgever te dwingen mee te werken aan de vastlegging van de werktijden op de door hem gewenste wijze.
De beslissing
De rechter stelt vast dat de door de werknemer gewenste werktijden een uitzondering vormen op het algemene beleid van de werkgever. Naast de fulltimers worden ook de parttime werknemers in alle diensten ingedeeld. De werkgever vindt het onwenselijk om één werknemer in een vast rooster in te zetten. Bovendien zou de uitzondering tot precedentwerking leiden. De werknemer heeft niet aangetoond dat er op het punt van kinderopvang geen andere mogelijkheid is. Het belang van de urenspreiding bij een verzoek om werktijdvermindering is volgens de rechter zwaarwegender dan het belang van de werknemer.
Kantonrechter Nijmegen 5 december 2007, Jurisprudentie Arbeidsrecht 2008 nummer 121
COMMENTAAR
Na ruim 3 jaar in een uitzonderingspositie te hebben verkeerd als gevolg van ouderschapsverlof moet de werknemer zich nu weer conformeren aan het reguliere werktijdenbeleid van de werkgever. De belangen van een werknemer tijdens ouderschapsverlof wegen duidelijk zwaarder dan in een situatie waarin om aanpassing van de arbeidsduur wordt verzocht. De aanpassing in uren werd toegestaan. Het is lastig voor een werkgever om daar onderuit te komen. Zijn personeelsbeleid voor wat betreft de inroostering wordt als beleidsvrijheid voor de ondernemer aangemerkt.
