Een werknemer die tijdens zijn ziekte gaat verhuizen is onterecht ontslagen. De werknemer heeft zich voldoende ingespannen voor zijn herstel.
De werkgever had bij twijfel aan de ziekte van de werknemer een arbo-arts moeten inschakelen.
De situatie
Een werknemer woont in een bedrijfswoning op het bedrijfsterrein. De werkgever laat hem in december 2010 weten dat hij zelf weer over de woning wil beschikken. Op 25 januari meldt de werknemer zich ziek met verschijnselen van griep. Tijdens zijn ziekte verhuist de werknemer van het bedrijventerrein naar een nieuwe woning; hij wordt daarbij geholpen door vrienden. Naast de verhuizing heeft de werknemer tijdens deze periode op het werk gesprekken gevoerd met de werkgever en andere collega’s over aangekondigde ontslagen in verband met de slechte economische situatie.
Op 28 januari wordt de werknemer op staande voet ontslagen omdat hij aan het verhuizen was terwijl hij ziek was.
De huisarts constateert op 31 januari spanningsklachten en op 8 maart stelt de arbo-arts de diagnose van ‘arbeidsgerelateerde cognitieve en fysieke beperkingen’.
De vordering
De werknemer meent dat het ontslag niet rechtsgeldig is gegeven omdat hij ziek was. Hij heeft de werkgever ook niet voorgelogen over zijn ziekte. Hij voert aan dat een werknemer zelf mag weten hoe hij zijn tijd tijdens ziekte besteedt. Bovendien was een loonsanctie een passende sanctie geweest als de werkgever vond dat de werknemer zich niet aan de voorschriften hield. De werknemer vordert de doorbetaling van loon plus eventuele verhogingen en rente.
Het verweer
De werkgever blijft bij zijn standpunt dat de werknemer hem heeft voorgelogen over zijn arbeidsongeschiktheid. Om in de tijd van zijn baas te kunnen verhuizen heeft de werknemer zich ziek gemeld. Daarnaast voert de werkgever nog aan dat er bijkomende redenen zijn voor het ontslag op staande voet: de werknemer is er al eerder op aangesproken dat hij zijn toezichthoudende functie op het bedrijfsterrein niet goed uitvoerde en hij zijn boot op kosten van de werkgever heeft laten kranen.
Het oordeel
Het ontslag is onterecht gegeven. De kantonrechter wijst de vordering van de werknemer toe, plus 25 procent verhoging over het achterstallig loon, en rente. Het is niet aan de werkgever om te beoordelen of een werknemer al dan niet arbeidsongeschikt is. Wat de werknemer mankeert doet ook niet ter zake. De werkgever had bij twijfel direct de arbo-arts moeten inschakelen.
De rechter vindt het ook opmerkelijk dat er wel gesprekken zijn gevoerd tussen werkgever en werknemer en dat er toen niets is gezegd over het wel/niet ziek zijn.
De kantonrechter overweegt ook nog dat de verhuizing de werknemer niet per se zijn genezing heeft belemmerd. Het is aannemelijk dat de werknemer voldoende heeft gedaan om aan zijn genezing te werken door het raadplegen van zijn huisarts en een psycholoog. Aangezien de werkgever volledig ongelijk heeft gekregen, moet hij ook voor de proceskosten opdraaien.
Bron:
LJN BP9862, Kantonrechter Leeuwarden
Ontslag op staande voet
Kort geding, 23 maart 2011
Door mr. Ingrid Kooijman
