Mocht een bedrijf de kandidaat die vrijblijvend op gesprek kwam via een bemiddelingsbureau voor niets aannemen? Nee, oordeelt het Gerechtshof.
Het geschil speelt zich in 2019 af tussen een recruitmentbureau en een potentiële opdrachtgever. Het bureau, gespecialiseerd in de werving van ingenieurs in de sectoren machinebouw, maritiem en offshore, stelt verschillende kandidaten voor aan bedrijf X. In de email staat: “Met veel plezier stel ik je voor aan mijn kandidaat […]. Interessant? Uitnodigen kan altijd op basis van No Cure No Pay. […]”.
Na een gesprek voor de functie ‘hoofd technische dienst’ wordt teruggekoppeld dat de sollicitant niet in dienst treedt bij het bedrijf. Een paar weken later treedt de sollicitant toch in dienst bij het bedrijf in de functie van ‘technical engineer’. Hierop vordert het bureau € 52.350, bestaande uit een fee van € 42.350,00 inclusief btw en een boete van € 10.000. Nadat de rechtbank de claim afwijst, gaat het bureau in hoger beroep bij het Gerechtshof.
Is er een overeenkomst?
Kern van het geschil is volgens het Gerechtshof of er tussen partijen een overeenkomst tot stand is gekomen. En zo ja, of daaruit een verplichting tot betaling van loon voortvloeit. Bedrijf X voert aan dat zij dat niet zo heeft opgevat, omdat het bureau de gesprekken met de kandidaten telkens als “vrijblijvend” aanduidde.
Volgens het hof had bedrijf X beter moeten weten. Het bureau presenteert zich als professioneel recruitmentbureau en stuurt de algemene voorwaarden mee. Op ‘no cure, no pay’-basis betekent volgens het hof dat als er een arbeidsovereenkomst wordt gesloten, er een betaling verschuldigd is.
Het betoog van bedrijf X dat over omvang van de werkzaamheden en de hoogte van het loon niet is onderhandeld, en dat daarom geen overeenkomst tot stand is gekomen, volgt het hof evenmin. Uit artikel 7:405 BW volgt dat een overeenkomst van opdracht, zoals een bemiddelingsovereenkomst, kan worden gesloten, zonder dat over de hoogte van het loon overeenstemming is bereikt.
Sollicitant neemt zelf contact op
In zijn verweer beroept bedrijf X zich tot slot op het feit dat de sollicitant niet is aangenomen als ‘hoofd technische dienst’. De sollicitant heeft later uit zichzelf contact opgenomen voor de functie van ‘technical engineer’ en is voor die functie aangenomen. Gelet op het tijdsverloop van enkele weken vindt het hof dat de bemiddeling wel degelijk dankzij het recruitmentbureau tot stand is gekomen. Dat de functie van ‘hoofd technische dienst’ verschilt van ‘technical engineer’ is daarbij niet doorslaggevend: de bemiddeling van LMH was namelijk niet beperkt tot alleen de functie van ‘hoofd technische dienst’.
Uitspraak
Het Gerechtshof oordeelt dat er een bemiddelingsovereenkomst tot stand is gekomen. Het veroordeelt bedrijf X tot betaling aan het recruitmentbureau een bedrag van € 52.350,00 aan hoofdsom en € 7.852,50 aan buitengerechtelijke incassokosten.
Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, ECLI:NL:GHSHE:2023:4137, 2-1-2024
