Een caissière stuurt luidruchtige jonge klanten de winkel uit. Als één van
de jongens een slaande beweging naar haar maakt, haalt ze uit en slaat de
jongen. Deze doet aangifte van mishandeling, de werkneemster wordt op staande
voet ontslagen.
De werkgever vindt het gedrag van de werkneemster onacceptabel en in strijd met de bedrijfsrichtlijnen. De werkneemster roept de nietigheid van het ontslag in, onder meer zich beroepend op het feit dat de klap pas gevolgen had toen de desbetreffende jongen aangifte van mishandeling had gedaan. Daarvoor was er geen verdere actie jegens werkneemster ondernomen. Bovendien stelt zij, als moeder van vijf kinderen, te hebben gehandeld zoals zij als moeder zou hebben gedaan.
De beslissing
De rechter ziet geen verband tussen de geruchtmakende zaken waarbij wraakzuchtig winkelpersoneel een winkeldief bij aanhouding in elkaar heeft geslagen. Hij ziet in de werkneemster een stoere moeder, die weet op te treden tegen brutale pubers. Tijdens haar werk werd zij geconfronteerd met vervelende jongeren, die zij kordaat de zaak uit heeft gezet. Een van deze jongens heeft zijn hand tegen haar opgeheven, terwijl zij zijn moeder zou kunnen zijn. De klap die zij hem heeft gegeven was niet verstandig, maar niet buitenproportioneel en zeker niet voldoende voor ontslag op staande voet. De rechter besluit met de opmerking dat een belaagd personeelslid zich gesteund zou moeten voelen door de werkgever, in plaats van geconfronteerd met formeel opgestelde ‘spelregels’.
De rechter ziet geen verband tussen de geruchtmakende zaken waarbij wraakzuchtig winkelpersoneel een winkeldief bij aanhouding in elkaar heeft geslagen. Hij ziet in de werkneemster een stoere moeder, die weet op te treden tegen brutale pubers. Tijdens haar werk werd zij geconfronteerd met vervelende jongeren, die zij kordaat de zaak uit heeft gezet. Een van deze jongens heeft zijn hand tegen haar opgeheven, terwijl zij zijn moeder zou kunnen zijn. De klap die zij hem heeft gegeven was niet verstandig, maar niet buitenproportioneel en zeker niet voldoende voor ontslag op staande voet. De rechter besluit met de opmerking dat een belaagd personeelslid zich gesteund zou moeten voelen door de werkgever, in plaats van geconfronteerd met formeel opgestelde ‘spelregels’.
Kantonrechter Zaandam (voorzieningenrechter) 3 november 2005, Jurisprudentie Arbeidsrecht 2005, 263
Commentaar
Werkgevers waar bezoekers (klanten) over de vloer komen die voor problemen kunnen zorgen, moeten dat hun werknemers daardoor gemakkelijk in crisissituaties terecht komen. Belaagde werknemers verdienen in beginsel de steun van hun werkgever. Het opstellen van allerhande ‘spelregels’ kan daarbij wellicht van enig nut zijn, maar een werkgever mag zich daarachter niet verstoppen en daarmee alle verantwoordelijkheid bij de werknemers neerleggen.
Werkgevers waar bezoekers (klanten) over de vloer komen die voor problemen kunnen zorgen, moeten dat hun werknemers daardoor gemakkelijk in crisissituaties terecht komen. Belaagde werknemers verdienen in beginsel de steun van hun werkgever. Het opstellen van allerhande ‘spelregels’ kan daarbij wellicht van enig nut zijn, maar een werkgever mag zich daarachter niet verstoppen en daarmee alle verantwoordelijkheid bij de werknemers neerleggen.
Bron: mr J.M. Caro, Werk & Wet
