Flexbureaus hebben het het afgelopen jaar flink voor hun kiezen gekregen. “De ene nieuwe wet is nog niet geïmplementeerd – tegen ons advies in – of deze wordt conform voorspelling aangepast, waarna een nieuwe wet weer versneld wordt ingevoerd”, zegt Franziska Szabó, oprichter van PA Online. In haar recente column in Flexmarkt vraagt zij zich af wat er zou gebeuren als flexbureaus – net als de boeren en bouwers – ook zouden gaan staken?
2019 was weer een bewogen jaar. Er is weer een arbeidswet aangepast – de WAB die komende januari ingaat – we hebben de stikstofcrisis, PFAS, helaas aanslagen op Nederlandse advocaten en nog veel meer.
Ik zal mij beperken tot issues die betrekking hebben op werk, of juist geen werk. Salariseisen, milieu, milieumaatregelen en economie (b)lijken recht tegenover elkaar te staan. Dat heeft geleid tot een afgestofte trend: staken! Stakende boeren, zorgmedewerkers, bouwen grondverzetondernemers en -medewerkers, vliegtuigpersoneel, leraren en zelfs spijbelende schoolkinderen.
Nieuwe wetten
Is het niet eens tijd dat wij, de flexbureaus, gaan staken? Zeg nou zelf: de ene nieuwe wet is nog niet geïmplementeerd – tegen ons advies in – of deze wordt conform voorspelling aangepast, waarna een nieuwe wet weer versneld wordt ingevoerd. Keer op keer denkt iemand in Den Haag dat hij het ei van Columbus heeft gevonden dat gaat zorgen voor meer vaste contracten. Dat ei van Columbus is veelal het leggen van risico en verantwoordelijkheid bij de ondernemer. Veel overheden huren zelf voorzichtig in: elke keer verlenging per drie maanden. Dat betekent dat na drie verlengingen het flexbureau de werknemer een vast contract moet aanbieden of hem van de opdracht afhaalt. Dat laatste gebeurt. Dus wat is de winst? Natuurlijk, ondernemersrisico hoort bij ondernemen. Maar hoe verstandig is het overnemen van risico van de overheid? Toch dragen wij allemaal graag ons steentje bij aan de overheid. Het is tenslotte de beste manier om wat van je belastinggeld terug te krijgen.
Verschil payroll en uitzenden
Het verschil tussen payrolling en uitzenden is nu duidelijk. Dat is een voordeel. Meer voordelen zie ik nog niet, maar ik laat me graag verrassen. Half november vroeg ik onze payroller wat de omrekenfactor is vanaf 1 januari 2020. Dit vanwege de onevenredige verhoging van loonheffing met betrekking tot flexwerkers versus medewerkers in vaste dienst. Het uitgangspunt is dat alle inhurende organisaties met dezelfde verhoging van loonheffing te maken krijgen, zodat daar geen discussie over kan bestaan. Theorie versus praktijk. Een aantal inhurende organisaties houdt dezelfde maximale tarieven aan bij aanvragen voor 2020. De payroller moest het antwoord schuldig blijven. De premies waren nog niet bekend gemaakt. Bijzonder. 2020 staat voor de deur, de WAB gaat bijna in met alle mutaties en aanpassingen in software en afspraken van dien, maar de daadwerkelijke kosten kunnen nog niet worden berekend.
Staken?
Terug naar staken. Ik geloof niet in staken. Erger nog, een dag staken kost organisaties geld en imago. Het kan funest voor een organisatie zijn. Maar het overbrengen van een (tegen) boodschap aan de overheid is soms wel nodig. Oftewel: passen wij flexbureaus, weer braaf alle nieuwe regelingen toe? Of gaan ook wij de barricade op? Wij en onze kandidaten bij ministeries, gemeenten, belastingdienst et cetera. Wedden dat de overheidsgebouwen dan nagenoeg leeg staan?
Een goed, gezond en succesvol 2020 gewenst!
Deze column van Franziska Szabó is onlangs gepubliceerd in de december-editie van Flexmarkt. Ook Flexmarkt ontvangen?
