Hendarin Mouselli (VRF Advocaten) komt de dag na Prinsjesdag met haar eigen beschouwing. Wat betekenen de maatregelen voor de hervorming van de arbeidsmarkt voor de ‘flexmens’?
Professor Van der Heijden schreef in 2012: “Is er een nieuwe soort opgestaan onder de mensheid, de flexmens?” Zijn antwoord was: “De flexmens bestaat, het is alleen de vraag of hij of zij in heel groten getale aanwezig is.” Tien jaar later is er eigenlijk weinig veranderd aan de flexmens ten opzichte van 2012. Met dien verstande dat de flexmens wel in groten getale aanwezig is.
Net als toen is Nederland nog steeds wereldkampioen deeltijd werken en geldt nog steeds dat vrouwen een deeltijdbaan prefereren boven een voltijdbaan. Nieuw is dat tegenwoordig de nieuwe generatie werkers ook solliciteert naar een deeltijdbaan. In mijn tijd ging je na je studie solliciteren en fulltime werken. Tegenwoordig moet de werkgever die een werknemer zoekt eerst bij de werknemer op sollicitatiegesprek, vervolgens treft hij een wensenlijst aan in zijn mailbox die net zo rooskleurig is als de foto’s op Instagram. Dat er ondertussen een schreeuwend tekort is aan personeel en dit op de lange termijn iedereen gaat raken, ook de flexmens, lijkt niet echt tot ze door te dringen.
Het kabinet kondigde op Prinsjesdag aan te onderzoeken met welke onorthodoxe maatregelen personeelstekorten kunnen worden teruggedrongen. Ik ben natuurlijk ontzettend benieuwd naar deze Haagse onorthodoxe maatregelen. Eén ding is wel duidelijk en dat is dat we als samenleving niet langer meer kunnen accepteren dat er zoveel parttime wordt gewerkt. Dat is kapitaalvernietiging.
Ook kondigde het kabinet (voor de zoveelste keer) aan schijnzelfstandigheid aan te pakken. In 2023 wordt gewerkt aan de uitwerking van de in de hoofdlijnenbrief Kamerstukken II 2021/22, 29 544, nr. 1112 aangekondigde ambities. Een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen ligt op de loer. Het kabinet wil inzetten op verduidelijking van regels rond de beoordeling van arbeidsrelaties en een breder rechtsvermoeden om schijnzelfstandigheid ook op andere plekken tegen te gaan dan alleen binnen de platformsector. Parallel hieraan zal de (pilotversie) webmodule beoordeling arbeidsrelaties doorontwikkeld worden om werkenden en werkverschaffers te ondersteunen bij het verkrijgen van zoveel mogelijk duidelijkheid over de juridische kwalificatie van (voorgenomen) arbeidsrelaties.
Werkgevers die werken met oproepcontracten en uitzenders kunnen hun borst nat maken. Het oproepcontract wordt afgeschaft, behalve voor scholieren en studenten. Er komt een certificeringsplicht voor uitzendbureaus. Op zichzelf niet nieuw, want de internetconsultatie van het wetvoorstel waarmee dit wordt geregeld is recent afgerond. Inleners moeten aantonen dat ze met een gecertificeerd uitzendbureau werken. En payrollbedrijven? Daar wordt niks over gezegd in de begroting van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. De toelichting op het wetsvoorstel vermeldt echter dat het ook voor payrolling zou gelden.
Het gebruik van het non-concurrentiebeding kan tot ongerechtvaardigde beperking van de noodzakelijke arbeidsmobiliteit leiden. Daarom zal wederom aan het non-concurrentiebeding worden gesleuteld. Dat werd tijd, je moet uitgaan van je eigen kracht als ondernemer en zie je concurrentie als een gratis cadeautje om jezelf en je onderneming te (blijven) herontdekken. Op hoop van zegen kan de (flex)mens in de toekomst wat makkelijker van de ene naar de andere werkgever rollen. Net zoals het reizen naar het werk.
Reizen naar het werk moet vanaf 2023 ‘geolied’ verlopen. Hoe dan? De belastingvrije kilometervergoeding van € 0,19 per kilometer wordt met ingang van 1 januari 2023 verhoogd naar € 0,21 per kilometer. Deze fiscale verhoging werkt echter niet automatisch door in de arbeidsovereenkomsten van werknemers, omdat in veel contracten en cao’s een bedrag van € 0,19 is afgesproken. Mooi onderwerp voor de onderhandelingstafel van nieuwe cao’s en arbeidsovereenkomsten.
Het wettelijk minimumloon wordt met 10,15% vanaf 1 januari 2023 verhoogd. Over 2023 is de verwachte stijging van het brutominimumloon 12,1% ten opzichte van 2022. De een zal zeggen ‘veel te gek in deze tijd’. De ander zal het zien als een gemiste kans om Europa te laten zien dat we echt wel € 14,00 bruto per uur kwijt kunnen. Eind september stemt de Europese Raad over de nieuwe Europese richtlijn dat een Europees minimumloon gaat introduceren en dan moet de richtlijn binnen twee jaar geïmplementeerd worden. Als we er nu voor zorgen dat de (flex)mens meer gaat werken en het minimumloon wordt verhoogd naar € 14,00 bruto per uur, dan kan geen (flex)mens daar toch tegen zijn? Dat heet gewoon doorpakken.
Lees ook: Prinsjesdag: vast contract de norm, minimumloon 10% omhoog
Volg Flexmarkt op LinkedIn:
