Werkgevers die eigenrisicodrager WGA zijn, hebben ongetwijfeld met instemming gelezen dat alle verzekeraars vorig jaar verlies leden op hun WGA-eigenrisicodragenverzekeringen. Ze weten daardoor zeker dat ze geen cent te veel betaald hebben voor hun polis.
Nu moeten ze bedenken of ze ook na 1 januari 2016 nog eigenrisicodrager willen zijn, terwijl de verzekeraars zich moeten beraden of ze actief op deze markt willen blijven.
Verliezen
De oorzaken van de verliezen van de verzekeraars zijn velerlei. Er zitten meer mensen in de klasse 80-100 procent arbeidsongeschikt, en ze blijven langer in de WGA dan de 4,7 jaar waar ramingen van uitgingen. Van doorstroming naar de regeling voor volledig en duurzaam arbeidsongeschikten (IVA) komt niets terecht, omdat UWV nauwelijks herkeuringen verricht. Ook rekenden enkele verzekeraars voor middelgrote bedrijven uniforme bedrijfstakpremies. Daardoor trokken ze vooral bedrijven aan met een hoog risico, die bij UWV een gedifferentieerde premie betaalden, gebaseerd op hun eigen WGA-instroom. Verder is gestunt met koopsommen die bedrijven moesten betalen die eigenrisicodrager wilden worden en al zieke of arbeidsongeschikte werknemers hadden.
Flexwerkers
De grootste verliezen zitten echter bij verzekeraars die alleen premie rekenden over het loon van werknemers in vaste dienst. Daardoor lag hun premiegrondslag circa 20 procent lager dan bij het UWV. Dat rekende premie over de totale loonsom, dus inclusief het loon van vangnetters (werknemers met een tijdelijk contract en flexwerkers). Zelfs bij eenzelfde premiepercentage kreeg het UWV daarmee meer premie binnen. Aan dit verschil in premiegrondslag komt een eind. Vanaf 1 januari 2016 kunnen werkgevers alleen nog eigenrisicodrager zijn voor het gecombineerde WGA-risico van werknemers met een vast dienstverband en de vangnetters. Daardoor zullen de premiepercentages voor de WGA-eigenrisicodragenverzekering sterk stijgen, omdat het WGA-risico onder vangnetters vrij groot is. Die hogere premiepercentages moeten bij deze bedrijven bovendien berekend worden over een hogere loonsom, want het loon van de vangnetters telt straks wel degelijk mee bij het bepalen van het risico.
Staartlasten
Daar komt bij dat werkgevers die nu al eigenrisicodrager zijn per 1 januari 2016 ook de zogenoemde staartlasten van de vangnetters moeten dragen. Dat zijn de WGA-lasten van vangnetters die na 1 januari 2012 ziek zijn geworden. Ze moeten uiterlijk 1 oktober 2015 bij de Belastingdienst een aanvullende garantiestelling indienen, die ook de uitkeringslasten en staartlasten van vangnetters dekt. Hebben ze geen uitgebreide garantiestelling, dan kunnen ze niet langer eigenrisicodrager zijn en moeten ze terug naar het UWV. Voor het meenemen van deze staartlasten op de polis zullen verzekeraars ongetwijfeld een koopsom rekenen. Op nieuwe stunttarieven voor die koopsommen hoeft niet gerekend te worden. Door sommige verzekeraars wordt zelfs overwogen koopsommen te vermijden door al vanaf 1 januari 2014 een opslag op de WGA-premie te leggen voor het risico van vangnetters. Ook combinaties met het eigenrisicodragen voor ZW-uitkeringen aan vangnetters zijn al op de markt.
Markt
De WGA-markt wordt dus flink opgeschud door de komst van de Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters(BeZaVa). Zowel verzekeraars als eigenrisicodragers moeten opnieuw nadenken over de opzet en kosten van hun verzekering. De premies voor de WGA-eigenrisicodragenverzekering zullen omhoog gaan vanwege de toename van het risico. Wellicht zal een aantal verzekeraars deze markt (voor een deel) vaarwel zeggen. Mogelijk zullen diverse eigenrisicodragers terugkeren naar het UWV, omdat ze de risico’s van vangetters vrezen. Aan de andere kant liggen er ook weer kansen voor nieuwe uittreders en verzekeraars. Kleine en middelgrote bedrijven die in de toekomst eigenrisicodrager worden, kunnen de staartlasten voor vangnetters achterlaten bij het UWV. Het blijft dus een turbulente, maar nog steeds aantrekkelijke markt.
Hasko van Dalen
, onafhankelijk deskundige op het gebied van pensioenen, sociale zekerheid en employee benefits.
2 reacties
En nu maar hopen dat het assurantie intermediair haar zorgplicht nakomt en werkgevers tijdig informeert. Ik ben daar zelf al volop mee bezig en het blijkt dat de meeste werkgevers die ik spreek, nog geen idee hadden van de consequenties van de nieuwe wetgeving.
De vraag stellen is hem beantwoorden Theo. En Hasko weet heel goed uit zijn NN-tijd dat commerci?le honger kennelijk belangrijker was dan risicoinschatting. Komt wel bij dat er weinig data beschikbaar was om een adequate premie te berekenen. Het sterker worden van de verschillen, level playing field, tussen publiek en privaat maakt de keuze voor bedrijven beperkter.