Jongeren van nu zijn zelfverzekerder dan ooit. Zij voelen zich bijzonder en denken vaker dan ouderen dat zij leidinggevende capaciteiten hebben.
Desondanks tekent zich een tweedeling af, want een grote groep van hen dreigt toch de aansluiting met de arbeidsmarkt te missen.
Dit blijkt uit De grenzeloze generatie op de arbeidsmarkt, een onderzoek naar de vraag hoe jongeren onder de 25 aankijken tegen werk, uitgevoerd door bureau Motivaction in opdracht van uitzendorganisatie Manpower.
Door de vergrijzing worden jongeren op een krappe arbeidsmarkt steeds belangrijker. Om hen te bereiken moeten werkgevers de manier van werven aanpassen. Een benadering via netwerken als sociale media, zal vaak effectiever zijn dan de traditionele personeelsadvertentie. Maar nog belangrijker is dat deze generatie om een andere stijl van leidinggeven vraagt, is een van de conclusies.
Jongeren willen vooral een leuke baan waarin zij in korte tijd veel kunnen leren en leuke collega’s. Dat is belangrijker dan goede carrièreperspectieven. Zij zijn wars van bureaucratie en hiërachie. “De hiërarchische organisatie heeft zijn langste tijd gehad”, meent Haiko van der Pol, directeur marketing en communicatie van Manpower. Jongeren willen veel vrijheid en zelfstandigheid. Zij aanvaarden sturing eerder van iemand die kan bogen op ervaring en natuurlijk gezag dan van iemand die zich op zijn leidinggevende functie beroept.
Het onderwijs, de zorg en overheidsinstellingen krijgen door de vergrijzing waarschijnlijk nog meer dan andere beroepstakken te maken met krapte. Jongeren kiezen eerder voor beroepen waarin zij zich kunnen laten zien, zoals de verkoop of de public relations dan voor dienstbare beroepen. “Om jongeren te trekken zullen onderwijs en zorg moeten uitdragen dat zij leuk werk met leuke collega’s bieden”, aldus Martijn Lampert van Motivaction. Of, zoals het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam al heeft gedaan, zorgen voor een platte organisatie met korte lijnen. Dat spreekt jongeren aan.
Bijna de helft (43 procent) van de jongeren behoort tot de “zelfredzamen”. Zij zijn goed opgeleid, onbevangen en weten hun weg in de maatschappij te vinden. Maar 39 procent heeft meer moeite. Zij zijn de “structuurzoekers”, die duidelijk moeten weten wat zij moeten doen. Zij gedijen bij persoonlijke aandacht. Leerwerktrajecten, bedrijfsscholen of een vorm van mentorschap kan hen op weg helpen. Een kwetsbare minderheid onder deze groep dreigt af te glijden naar een onzeker bestaan. Zelfs als de krapte toeneemt, zullen zij moeilijk aan het werk komen.
