Ik zie mijzelf graag als een optimist. In het meinummer van Flexmarkt Magazine publiceren we – zoals al vele jaren gebruikelijk – de Flexmarkt Omzetranglijst. Voor het vierde opeenvolgende jaar moeten we aan de hand van deze lijst concluderen dat er ook in onze sector harde klappen vallen.
Teruglopende omzetten, faillissementen. Analisten spreken nu definitief van een dubbele economische dip. Roel ter Steeg van Mazars Berenschot had bij de Omzetranglijst van vorig jaar nog hoop op herstel in de loop van 2012. Dit jaar houdt hij zijn adem in. Maar moeten we nog uitkijken naar een herstel volgens oud model? ManpowerGroup spreekt al van ‘een nieuwe realiteit’ en herziet zijn propositie van generieke detacheerder naar meer op nichesegment-gerichte activiteiten.
De positieve verhalen zijn in de Omzetranglijst 2012 vooral te vinden onder de subtoppers, de plek waar de flexbranche in zichzelf het meest flexibel blijkt te zijn. Om een op dit moment veel gebruikt citaat van Darwin aan te halen: ‘Niet het sterke soort overleeft, maar het soort dat zich adequaat aan veranderende omstandigheden aanpast.’ Flexibiliteit heeft de toekomst. En duidt bijsturing van flexibele arbeid, zoals bijvoorbeeld binnen het sociaal akkoord het geval is, niet als kering van deze trend. Het zijn tekenen van regulering van een onvermijdelijke ontwikkeling. Onlangs bezocht ik een bijeenkomst van HR-functionarissen rond flexibilisering van arbeid. Daar zag men, naast het optimaal benutten van hun ‘flexibele schil’, de flexibilisering van de ‘vaste kern’ van medewerkers als een minstens evengrote uitdaging. Dat we nooit meer naar 2008 terugkeren wordt in steeds bredere kring onderkend. Waarmee ik maar wil zeggen: Never spoil a good crisis.
