Het Burgerlijk Wetboek geeft aan dat de werkgever in principe aansprakelijk is voor de schade die een werknemer tijdens werktijd lijdt.
Bij een uitzendverhouding zijn er echter twee ‘werkgevers’: de formele werkgever, het uitzendbureau, en de materiële werkgever, de opdrachtgever. Maar alleen de opdrachtgever kan invloed uitoefenen om een ongeval of een ongeluk te voorkomen. In zijn algemeenheid is het dus zo dat de opdrachtgever als verantwoordelijke wordt aangemerkt.
In de afspraak tussen uitzendbureau en opdrachtgever wordt de aansprakelijkheid van de uitzendonderneming ook vaak uitgesloten. Maar dit betekent niet dat een uitzendbureau nooit aansprakelijk kan worden gesteld. Als is aan te tonen dat een uitzendkracht met opzet of bewuste roekeloosheid de schade heeft veroorzaakt, dan kan deze aansprakelijk voor de schade worden gesteld. Het gaat hier dus niet om onvoorzichtig of onnadenkend gedrag.
Een rechter gaat terughoudend om met het toerekenen van de aansprakelijkheid aan een werknemer. Bij een uitzendorganisatie kan de aansprakelijkheid aan de orde zijn als de onderneming bijzonder wezenlijke informatie niet heeft geverifieerd waardoor schade is ontstaan. Er kan hierbij worden gedacht aan een uitzendkracht die als vrachtwagenchauffeur werkt, die schade veroorzaakt en waarvan dan blijkt dat het uitzendbureau niet heeft gecontroleerd of deze medewerker wel beschikt over het vereiste rijbewijs. Ook kan een uitzendbureau aansprakelijk worden gesteld als blijkt dat de uitzendkracht niet door het uitzendbureau is voorgelicht over de risico’s en veilig werken.
