Een uitspraak van de kantonrechter in Amersfoort, laat zien hoe belangrijk
het voor een werkgever is om een advies van UWV op te volgen. Omdat de werkgever
geen mediation wil, moet hij een vergoeding – gebaseerd op C=1,5 – betalen aan
een werknemer.
Feiten
Een werkgever vraagt ontbinding van de arbeidsovereenkomst, omdat een werknemer nadat hij beter is verklaard niet op het werk verschijnt. Het deskundigenoordeel van UWV luidt dat er geen medische beperkingen zijn om het eigen werk te hervatten, maar dat er sprake is van een arbeidsconflict. Dit conflict zal volgens de uitvoeringsinstantie moeten worden opgelost, voordat de werknemer zijn werk kan hervatten. UVW adviseert hiertoe een mediator in te schakelen.
De werkgever wenst geen nader gesprek en schort de loonbetaling op, omdat de werknemer niet aan het werk gaat. Vervolgens vraagt de werkgever ontbinding van de arbeidsovereenkomst. Opmerkelijk feit is nog dat de hele afdeling waar werknemer werkzaam was een kerstbonus heeft gekregen en werknemer als enige niet. Zijn enveloppe bevatte alleen een nieuwjaarswens. De werkgever verklaart dit door te stellen dat werknemer slecht functioneerde.
De beslissing
De kantonrechter stelt voorop dat een werkgever niet zonder meer gehouden is om in te gaan op de suggestie een mediationtraject te volgen. Maar in deze zaak vormden de omstandigheden voldoende aanleiding om wel in te gaan op mediation of een andere vorm van bemiddeling door een derde, bijvoorbeeld de arboarts. Het nalaten hiervan valt de werkgever te verwijten.
De werkgever is eenzijdig tot de conclusie gekomen dat het dienstverband maar moest eindigen. Dit terwijl van een werkgever mag worden verwacht dat hij actief bijdraagt aan normalisering van de verhoudingen. De kantonrechter vindt dat de noodzaak tot ontbinding wegens verstoring van de arbeidsrelatie daarom grotendeels aan werkgever te wijten is en kent daarom een hogere ontslagvergoeding toe dan gebruikelijk. In dit geval kent hij een vergoeding toe gebaseerd op de kantonrechtersformule, waarbij de correctiefactor C=1,5 is (in een neutrale situatie waar noch werkgever noch werknemer een verwijt kan worden gemaakt, is de vergoeding gebaseerd op C=1). Het vermeende slechte functioneren kon de werkgever overigens niet bewijzen.
Bron: Anne Holdrinet, Certa Legal Advocaten, Flexmarkt 10, 2007
