Uw werknemers zijn verplicht verzekerd voor de werknemersverzekeringen. Via de Ziektewet (ZW, ook wel ‘vangnet’ genoemd) krijgen werknemers zonder contract een tijdelijk inkomen bij ziekte of arbeidsongeschiktheid. Als u geen eigenrisicodrager voor de ZW bent, worden de ZW-uitkeringen betaald vanuit het sectorfonds.
Een deel van de door u betaalde sectorpremie wordt dan gebruikt om deze uitkeringen te financieren. In dit stelsel zit ook nog een prikkel ingebouwd om de (ex-)werkgever te belonen of te straffen voor een lage of hoge instroom in de Ziektewet. Afhankelijk van uw schadehistorie krijgt u een korting of een opslag op de premie.
Wijzigingen op komst met grote impact voor uitzenders
Prima geregeld, toch? Nou volgens velen toch niet helemaal. Los van het feit dat er nog wat foutjes in de wet staan, is in ieder geval de minister ervan overtuigd dat het ZW-verzuim te hoog is en dat hier wat aan moet worden gedaan. Er staan daardoor dus heel wat veranderingen op stapel. En deze veranderingen zijn van grote impact op de uitzendorganisatie. Let wel: geen van de veranderingen is nog definitief.
Doorbetaling loon van de zieke uitzendkracht.
De minister is voornemens om uitzendondernemingen te verplichten om de zieke uitzendkracht die nu direct in de ZW valt, twee weken loon door te betalen. Het is een draconische maatregel, die een enorme impact zou hebben op het uitzendbureau. De ABU en NBBU zijn daarom met een intensieve lobby bezig om betere alternatieven voor elkaar te krijgen.
Verlaging van de uitkering
Een ander instrument dat de minister wil inzetten is een strikter regiem voor de uitkeringsgerechtigde. Het plan is om de uitkeringsduur afhankelijk te maken van het arbeidsverleden, zoals dat ook van toepassing is bij de WW. Na de beperkte duur van de ZW-uitkering van 70% van het inkomen, wordt deze dan verlaagd tot bijstandsniveau. Als deze maatregel doorgaat, betekent dit waarschijnlijk een lagere ZW-premie voor de bedrijven.
Hogere lasten voor UWV-verzekerden?
Het lijkt er sterk op dat er een weeffout zit in de huidige wet. Hierdoor wordt er structureel te weinig premie ontvangen van de bedrijven om de Ziektewetpremies te betalen. Er is geen formeel standpunt bij de overheid bekend hierover, maar het lijkt er sterk op dat de huidige eigenrisicodragers een deel van deze rekening betalen. Als de overheid deze weeffout repareert, betekent dit dat de lasten voor bedrijven die bij UWV verzekerd zijn omhoog gaan.
Straks moeilijker om uit te stappen?
Op dit moment is het nog zo dat bedrijven die uitstappen bij UWV en eigenrisicodrager worden, hun lopende schade (huidige zieken) achterlaten bij UWV. Deze schade moet worden opgevangen door de achterblijvers in het publieke bestel. Dus hoe meer ondernemingen uitstappen, hoe duurder het uiteindelijk wordt voor de achterblijvers! Ook hier overweegt men alternatieven. Als deze plannen concreet worden, wordt het waarschijnlijk een stuk duurder om uit te stappen.
Wat nu?
Tweemaal per jaar kan de onderneming besluiten om eigenrisicodrager te worden en het publieke bestel de rug toe te keren. De eerstvolgende mogelijkheid om uit te stappen is per 1 juli van dit jaar. Maar dan moet dit wel voor 1 april worden gemeld bij de belastingdienst.
Met al deze onzekerheden wordt het de uitzender niet makkelijk gemaakt om het besluit te nemen om eigenrisicodrager te worden. Hoewel bovenstaande zaken waarschijnlijk ‘pas’ in 2013 of 2014 in een definitieve vorm van kracht worden, is een goede afweging én kennis van de materie nu al belangrijk. Of de onderneming nu bij UWV blijft of niet, in beide situaties is een verkeerde inrichting van de administratie een kostbare zaak. Of hij wil of niet, hij zal een keuze moeten maken. Nietsdoen is immers ook een keuze, die in dit geval verstrekkende financiële gevolgen kan hebben.
6 reacties
Zou het hogere ziekteverzuim niet vooral voortkomen uit de aanpak van het UWV ten aanzien van ziekteverzuimbegeleiding? Het volgende heb ik van dichtbij meegemaakt ‘de 1e oproep bij de bedrijfsarts van het UWW 3,5 maand na de 1e dag ziekmelding’. De betrokkene heeft zelf meermaals aan de bel getrokken waarom het zo lang duurde voor de 1e afspraak. Jammer dat ‘slecht beleid en bezuinigingen bij het UWV en te weinig bedrijfsartsen’ wordt afgewenteld op uitzendkrachten. Voor hen is het vaak de kans om terug te komen op het loopbaanpad en als je uitzendkrachten ‘uit de markt prijst wordt deze kans hen ontnomen.
Op de vraag om een spoedbezoek te brengen aan een zieke flexwerker, die al eerder de boel in het ootje nam. werd mij meegedeeld dat er geen thuisbezoeken meer gedaan worden. Het hele traject heeft mij ruim 3 uur gekost, doorverbinden, doorverbinden en nog vele keren doorverbinden. Het ergste is dat persoon niets wist over het feit dat er geen thuisbezoeken meer gedaan worden, persoon 2 telefoonnummer van een bepaalde lokatie niet kon vinden en ga zo maar door. Hoe bedoel je dat werkgevers niet hun stinkende best doen om uitzendkrachten weer snel aan het werk te krijgen. Als beloning krijgen wij de rekening gepresenteert!
Dank u meneer de minister!
Op het moment dat een uitzendkracht zich beter meld is het niet vanzelfsprekend dat hij direct terug kan keren op zijn oude plek. Met als gevolg dat hij in de ww of bijstand terecht komt omdat er geen werk voor hem is. Een deel van de uitzendkrachten kijkt wel uit om zich dan beter te melden.
Uitzendkrachten staan er echt niet om te springen om ziek te worden, dan zijn ze namelijk hun uitzendbaan kwijt en moeten maar afwachten wanneer ze weer ingepland worden.
Er worden wel erg veel risico’s op de uitzendkracht met toch al een slechte arbeidsvoorwaarden afgeschoven op deze manier.
gewoon uitstappen en een goede arbodienst zoeken. Besparing is hoog 🙂
Uit een 10 tal gevallen blijkt, dat UWV onvoldoende capaciteit heeft om het ZW verzuim op gelijke wijze te behandelen als bij de ‘poortwachter’ is geregeld. Ook zijn er geen sanctiemogelijkheden als UWV het niet goed doet. Dus onderzoek naar de oorzaak van het hoge verzuim lijkt me aangewezen.
Per 01-01-2014 worden wij eigenrisicodrager voor de ZW-flex.
Op dit moment kunnen wij nog niet alle geolgen overzien, eenvoudigweg omdat deze (volgens mij) nog niet ergens beschreven staan.
Casus: Een werknemer gaat op 30-12-2013 (niet ziek) uit dienst.
Vervolgens wordt hij op 15 januari 2014 wel ziek (er is geen sprake van een doorlopend ziektegeval). Wie betaald het ziekenged?;
Het UWV? omdat de werknemer vóór 1-1-2014 uit dienst is gegaan?
De werkgever? Als dit zo is zit hier wel een onredelijkheid in. Als de werknemer op 30-12-2013 ziek uit dienst was gegaan zou deze bij het UWV blijven. Nu meldt hij zich 2 weken later ziek en zal de werkgever degene zijn die hem (maximaal) 12 jaar moet betalen?