Het nieuwe of het oude normaal?

Franziska Szabó (PA Online) is al gewend aan het thuis werken. Het hoort bij het nieuwe normaal. En de arbeidsmarkt? Die zou wel eens kunnen terugkeren naar het ‘oude normaal’, zo stelt Szabó in haar nieuwste column voor Flexmarkt.

‘Het verschrikkelijke coronavirus, dat de wereld al ruim een jaar in z’n greep heeft, heeft tevens gezorgd voor een versnelde digitalisering en de manier waarop wij ermee om gaan. Wij hebben ons opeens allemaal heel erg snel moeten aanpassen. De IT-afdelingen hebben in versneld tempo de beveiligde mogelijkheden van thuiswerken moeten inrichten. Althans, voor degenen waarvoor de mogelijkheid bestaat om vanuit huis te werken.
Opeens went het. Velen missen hun collega’s, maar vinden het thuiswerken ook wel erg prettig. Door de versnelde digitalisering veranderen niet alleen de verschillende rollen, waarop door onder andere het UWV zo gehamerd wordt op om- en bijscholing, maar het woon-werkverkeer en het gebruik van de bedrijfsgebouwen.

Zelf heb ik geen moeite met thuis werken. Sterker, ik zie het zonnetje schijnen over het strand, de duinen en de zee. Ik geniet van het uitzicht. In de tussentijd ben ik hard aan het werk, maak tussendoor een wandelingetje langs het strand, haal een coffee to go bij een strandpaviljoen en geniet!

Hoewel er straks weer meer files zullen zijn, als we eindelijk weer min of meer normaal ons leven kunnen oppakken, verwacht ik dat de filevorming toch minder zal zijn dan voor Corona.
Een aantal grote organisaties met grote eigen of gehuurde gebouwen zal aan het nadenken zijn over verlaging van huur, ofwel mogelijkheden tot verhuur van minder te benutten ruimte door het eigen personeel.

Jaren geleden was het al de bedoeling om meer thuis te gaan werken, maar dat voelde vaak wat onwennig. De daarvoor bestemde werkplekken waren nogal eens ingenomen door anderen als je zelf die dag op kantoor wilde werken. Ik verwacht dat dat vanaf nu minder zal zijn, omdat de digitale mogelijkheden inmiddels dusdanig zijn uitgebreid dat de locatie van werken, mits je een kantoorbaan hebt, letterlijk niet meer uitmaakt. Al werk je met z’n drieën aan één bureau, bij wijze van spreken.
Mogelijk komen de kantoortuinen wel weer terug met cubicles, enkele zo genaamde coffee corners voor een praatje of bespreking en een paar minuscule afgeschermde kantoortjes voor vergaderingen en vertrouwelijke telefoongesprekken. Min of meer zoals Microsoft haar kantoor al jaren geleden heeft ingericht.

En de arbeidsmarkt? Nieuw, of oud normaal?
Ik denk dat er een grotere ‘concurrentie’ ontstaat tussen het werven van kandidaten via bureaus en de vacaturebanken. In eerste instantie zullen werkgevers, net als veelal nu, proberen werknemers via platformen te vinden. Een tijdrovende bezigheid, maar taak van HR.
Wanneer de vijvers van werkzoekenden beginnen op te drogen, gaat men weer over tot het vaker inschakelen van bureaus voor zowel vast als flex. In de tussentijd buigen de politici zich weer over nieuwe wetten en aanpassingen betreffende de arbeidsmarkt om vast te blijven houden aan zo veel mogelijk vaste dienstverbanden zoals decennia geleden. Dit terwijl de overheid zelf één van de grootste inhuurders van flexwerkers is!
En zo is de cirkel weer rond.’

Lees ook: Klaar voor de reïncarnatie van flex?

Volg Flexmarkt op LinkedIn: