Flexwerk eerlijker, makkelijker en beter organiseren – dat willen we allemaal. Maar in plaats daarvan maakt Den Haag zo’n ‘gedrocht’ aan wetgeving dat je je afvraagt of uitzenders nog bestaansrecht hebben. “Er worden zoveel risico’s op het bordje van de uitzender gelegd en het uitvoeren van al die regels is zo complex – flexondernemers komen bijna niet meer aan uitzenden toe.”
Door directie Backofficer
Het regelen van (flex)werk kan en moet beter. Dat vindt iedereen, maar het lijkt erop dat Den Haag die broodnodige reset maar moeilijk kan maken. Men is al sinds de jaren ’80 bezig met het (telkens opnieuw) reguleren van flex. Er wordt steeds maar weer voortgeborduurd op oude wetgeving; dat geldt voor de WWZ, WAB, Borstlap, het SER MLT-advies en nu dan de certificeringsplicht. (En dan wordt de zzp-wetgeving ook nog eens later dan die voor uitzenden ingevoerd, wat tot oneerlijke concurrentie leidt.) De politiek durft niet echt door te pakken. Het is steeds meer pleisters plakken in wetgeving in plaats van de kern van het probleem (de misstanden) integraal aan te pakken. Niet voor niets is er steeds een waterbedeffect.
En daar komt de verplichte certificering voor uitzenders ook nog eens bij. Nog meer regels, plus een waarborgsom van € 100.000,-. En als de uitzender dan straks een foutje maakt, wordt hem de nek omgedraaid. Je vraagt je af of degene die dit soort regelgeving bedenkt eigenlijk weet hoe het er in onze branche echt aan toe gaat? Want er zijn genoeg regels, waar het aan ontbreekt is handhaving; ga dat eerst op orde brengen!
Laat de flexondernemer uitzenden
Er is qua wet- en regelgeving rondom flex inmiddels zo’n wirwar aan wet- en regelgeving gecreëerd dat het uitvoeren van al die regels heel lastig is. Het gedrocht wordt steeds groter. Probeer het nog maar te snappen als uitzender, al die contracten, verloning, debiteurenrisico’s, arbeidsrecht- en ziektekostenvraagstukken en andere werkgeversrisico’s. ‘Help ons’ zei een uitzender vorige week nog toen zijn ervaren HR medewerker vertrok. Veel uitzenders hebben gewoonweg de expertise niet meer in huis. En dan krijg je brokken.
Dat uitzenders bij ons aankloppen om hun administratieve rompslomp en werkgeversrisico’s over te nemen, zijn we gewend bij BackOfficer. Maar nu de wet- en regelgeving zo complex is geworden merken we dat meer en meer uitzenders vaker naar oplossingen moeten zoeken. Ze moeten continu die veranderende wet- en regelgeving zien door te voeren in hun systemen en processen. Het is zoveel gedoe dat flexondernemers niet meer aan daadwerkelijk uitzenden toekomen. Zij zien de risico’s steeds meer toenemen en hun verdienmodel achteruithollen. Want er worden nu zoveel risico’s op het bordje van de uitzender gelegd, dat je je afvraagt of uitzenden nog bestaansrecht heeft. Heel jammer, want ik gun die uitzender die het goed probeert te doen de ruimte om te ondernemen. Het is zo’n mooi vak!
Natuurlijk helpen wij als BackOfficer deze flexondernemers en dat zullen we ook blijven doen. Zeker nu zij nog meer risico’s gaan lopen en het nog moeilijker krijgen met de wet- en regelgeving die voor de deur staat. Zelfs voor ons als backofficespecialist is het soms lastig. Het ondernemen in een zeer krappe arbeidsmarkt is uitdagend te noemen. Al je tijd en energie zul je moeten steken in het vinden van die schaarse kandidaten. Dat is een must van iedere uitzender en daar moet je je volledig op kunnen richten en de rest overlaten aan specialisten. Want ook dat is topsport. Je kunt niet Wimbledon winnen en verwachten dat je het jaar daarop ook het WK-voetbal wint. Ieder zijn ding!
Belang uitzenden
Er komt steeds meer, steeds strengere regelgeving voor uitzenden, zoals het inperken van de contractflexibiliteit dat nu al via CAO’s gebeurt. Dit is allemaal gebaseerd op ouderwetse denkbeelden; flex moet minder flex. Terwijl de arbeidskrachten zelf flexibel willen werken, zelf willen bepalen hoe, waar en wanneer zij willen werken. En daarnaast heb je de bedrijven die schreeuwen om flexkrachten.
Uitzenden heeft zijn waarde voor de Nederlandse economie al lang bewezen. En doet dat opnieuw tijdens deze arbeidsmarktcrisis. Door het verder uithollen van uitzenden snijden we onszelf als BV Nederland dus ook in de vingers. De (vaste) contractvorm lijkt het uitgangspunt in Den Haag, terwijl het daar niet om zou moeten gaan. Veeleer zou goed werkgeverschap, los van contactvorm, centraal moeten staan. En juist flexondernemers kunnen deze rol van goed werkgeverschap goed vervullen.
Dat het imago te lijden heeft onder die paar excessen die in het nieuws komen is zonde. Daarmee doe je de flexondernemer én de uitzendkracht tekort. Want in de uitzendbranche zitten juist veel mooie, frisse bedrijven. Dat zijn hardwerkende mensen die hun uiterste best doen om de juiste mensen op de juiste plek te laten werken. En de flexbranche is voor heel veel mensen juist dé oplossing; daar zitten mensen tussen die anders niet aan de bak zouden komen en nu wel hun eigen boterham kunnen verdienen. Dus flexwerk is belangrijk en moet vooral eerlijker, gemakkelijker en beter georganiseerd worden.
Wij hebben eerder al gewaarschuwd dat uitzenden een gemakkelijke prooi van de politiek is geworden. Onze branche moet zich meer laten gelden. Tijdens de coronacrisis waren er telkens kopstukken uit de horecabranche op tv om te pleiten voor de belangen van horecabedrijven. Dat mis ik in de uitzendwereld; waar zijn de boegbeelden uit onze branche die het voor de uitzenders opnemen en het werkelijke beeld verdedigen? Het beeld dat flexondernemers juist ook goed werkgever zijn.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met BackOfficer.
