Waar er 15 jaar geleden nog bijna geen wet- of regelgeving was voor de flexmarkt is dit in de huidige tijd wel anders. Niels Raaphorst (Mazars Accountants en Adviseurs) stelt zichzelf de vraag of dit nu juist een beperking is voor de sector, of dat de invoering van wet- en regelgeving de sector vooral veel heeft opgeleverd.
In deze column voor Flexmarkt geeft Raaphorst zijn persoonlijke visie.
“In de 15 jaar dat ik werkzaam ben in de flexmarkt is er veel veranderd als het gaat om wet- en regelgeving. In 2004 kon je bij een boekenonderzoek nog volstaan met het vastleggen/overhandigen van de voor- en achterzijde van een ID-bewijs van een arbeidskracht. Nu moet je bij de inleen van personeel verantwoording afleggen over je processen aan een groot aantal toezichthoudende instanties. Ook heb je te maken met complexe cao’s, waar onderwerpen als ADV (zie eerdere column) tegenwoordig in zijn vastgelegd.”
Wat heeft deze regulering de flexmarkt gebracht?
Het heeft voor werkgevers en werknemers een grote mate van bescherming en professionalisering gebracht die leidt tot een hogere kwaliteit en een beter imago. Als je kijkt naar de werkgever brengt regelgeving enerzijds een hogere inspanning met zich mee bij het inregelen van de bedrijfsprocessen. Anderzijds zorgt het er ook voor dat je onderneming professioneel is ingericht en een positief kwaliteitsimago heeft omdat je je zaken goed hebt geregeld. Voor de werknemer betekent het een hoge mate van bescherming als het gaat om arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden, wat ook positief afstraalt op de houding van de werknemer naar de werkgever en daarmee indirect ook bijdraagt aan het arbeidsethos. Dit is natuurlijk positief voor de hele sector.
Welke stip op de horizon?
We stellen vast dat toegenomen wet- en regelgeving een positieve ontwikkeling is, maar de vraag is of het in alle gevallen ook op de meest efficiënte manier is ingericht. Het zou de missie voor de sector kunnen zijn om hier met elkaar en de toezichthoudende instanties (zoals daar zijn SNA, SNCU, ABU, NBBU, SNF, SFU en keurmerken als VCU en VCA) aan te gaan werken. Nog beter samenwerken en kennis delen leidt tot verdere professionalisering en erkenning van de sector. Uiteraard met als randvoorwaarde dat die gedeelde kennis kan worden ingezet ten gunste van de ondernemer en de werknemer. Wellicht is een gezamenlijke online omgeving waar ieder SNA-lid jaarlijks de steekproeven kan uploaden een optie, zodat alle instanties hier de benodigde informatie uit kunnen halen?
Materialiteitsgrens
Daarnaast kan het invoeren van een materialiteitsgrens ook tot verdere efficiency leiden. Nu wordt bijvoorbeeld tot twee cijfers achter de komma gecontroleerd en ook nageheven. Werkgevers en toezichthouders investeren daardoor onnodig tijd in het onderzoeken en verantwoorden van afwijkingen. Een bijkomend nadeel daarvan is dat het maatschappelijk verkeer onvoldoende ziet welke kwaliteitsslag de sector heeft doorgemaakt, omdat er wordt gerapporteerd over deze afwijkingen.
Zijn met de wet- en regelgeving dan alle problemen opgelost?
Wet- en regelgeving is absoluut noodzakelijk en draagt bij aan professionalisering en borging van kwaliteit en de bescherming van de werkgever en werknemer. In de flexmarkt heeft de invoering ervan in de afgelopen 15 jaar veel gebracht, waaronder ook (herstel van) vertrouwen. Maar tegelijkertijd lost het ook niet alle problemen op in een sector. Het opzettelijk overtreden van de regels kun je met wet- en regelgeving niet voorkomen. Duidelijke bevoegdheden van het toezichtsorgaan en eenduidige selectieprocedures zouden hier een bijdrage aan kunnen leveren.
Efficiëntere controles bij meewerkende werkgevers door bijvoorbeeld een materialiteitsgrens geeft wellicht extra tijd om de niet meewerkende werkgevers of werkgevers die door middel van “constructies” de wet- en regelgeving ontlopen, aan te pakken. Al dan niet samen met (overheid)instanties die meer bevoegdheden hebben. De controletijd kun je immers maar een keer besteden. Belangrijk is dus niet alleen de wet- en regelgeving zelf maar vooral ook het toezicht daar op. Ook cultuur en het gedrag in de sector zelf speelt een grote rol. Mijn conclusie is dat wet- en regelgeving veel heeft gebracht voor de sector, en ja, het kan altijd beter.
Niels Raaphorst is partner en sectorleider Flexwerk bij Mazars Accountants en Adviseurs.
Eerdere columns van Niels Raaphorst voor Flexmarkt:
